سالها بعد که مشتی خاک از سرزمینات شدهای باران که می

سال‌ها بعد که مُشتی خاک از سرزمین‌ات شده‌ای، باران که می‌زند بویی به مشام خواهد رسید. کاش بوی عشق و امید بلند شود. نه ترس و حسرت.


#ستاره_میم
#دخترونه
#شخصی





سرانجام به #ادبیات روی آوردم
که پیوسته #پناهگاه کسانی‌ست که نمی‌دانند
سر پر شور خود را کجا بر زمین بگذارند.



#شعر_شور_عشق
#ادبیات
#ستاره



#𝑺𝒆𝒕𝒂𝒓𝒆𝒉
#𝑯𝒂𝒛𝒓𝒂𝒕𝒆𝑬𝒔𝒉𝒈𝒉
#𝒋𝒂𝒅𝒐𝒐𝒈𝒂𝒓𖣘
#𝑺𝒉𝒐𝒈𝒉𝒆𝑵𝒂𝒇𝒂𝒔





‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‎‌
دیدگاه ها (۰)

به خودم که نگاه میکنم؛شبیه هیچ‌کس نیستمـ_ترکیبی از یه دختر ۱...

گرچه من زردترین برگِ خزانم اماتا #طو بودی هوسِ ریختنم هیچ نب...

‏با رنگِ زرد آمده اما به مهرِ خودپاییز، خاطراتِ مرا سبز می‌ک...

هویت منیبهار را به بارانش می‌شناسندمرا به عشقِ #طــــو در صب...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط