پر از هوای لطیف بهار گیلانم

پر از هوایِ لطیف بهارِ "گیلانم"
ز پیچِ پیچشِ زلفت،چو پیچ "حیرانم"

غریبه موی تو را دید و غیرتم‌گل کرد
که آذری ام" و ناموسوما نگهبانم

دوباره عطر تو پیچید در دل "قَمصَر"
کهن زمینِ "نیاسر"،گلابِ "کاشانم"

بیا و نقش و نگارِ ظریفِ دارَم باش
که با تو در همه عالم‌چو فرش "کرمانم"

شبیه طفل یتیمی به زیرِ مُشتی خاک
به سینه مانده غمِ "بَم"،چقدر ویرانم

تو خنده ی گل و آبادیِ زمینِ منی
چه خوب گشته کنارت،هوایِ "تهرانم"

به سینه عشق تو دارم کهن تر از تاریخ
تکان بده تو فقط سر،"منارِ جنبانم"!

به ارگ،"ارگِ کریم" و به "سعدیِ شیراز"
به بند بندِ "گلستان"،تویی گلستانم

قسم به شهرِ پر از خون که "خُرّمش" را داد
اگر گلوله شوی ، من گلوله بارانم

چنان که ظلمتِ شب ماه را بغل کرده
تو را به سینه گرفتم،تمامِ "ایرانم"