وصیت نامه

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم

دوستان عزیز هر شب ترجمه فارسی بخشی از نامه (31) نهج البلاغه خطاب امیرالمومنین عليه السلام به امام حسن مجتبی علیه السلام را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.

14. مطالعه تاریخ:

پسرم درست است که من به اندازه پیشینیان عمر نکرده‌‏ام، امّا در کردار آنها نظر افکندم، و در اخبارشان اندیشیدم، و در آثارشان سیر کردم تا آن‌جا که گویا یکى از آنان شده‌‌‏ام، بلکه با مطالعه تاریخ آنان، گویا از اوّل تا پایان عمرشان با آنان بوده‌‏ام، پس قسمت‌‌‏هاى روشن و شیرین زندگى آنان را از دوران تیرگى شناختم، و زندگانى سودمند آنان را با دوران زیان‌‌بارش شناسایى کردم، سپس از هر چیزى مهم و ارزش‌مند آن‌را، و از هر حادثه‌‌‏اى، زیبا و شیرین آن‌را براى تو برگزیدم... در دیار و آثار ویران رفتگان گردش کن، و بیندیش که آنها چه کردند از کجا کوچ کرده، و در کجا فرود آمدند از جمع دوستان جدا شده و به دیار غربت سفر کردند، گویا زمانى نمى‌‏‌گذرد که تو هم یکى از آنانى، پس جایگاه آینده را آباد کن؛ آخرت را به دنیا مفروش.

15. توجه به معنویّات:

پسرم در وصیّت من درست بیندیش، بدان که در اختیار دارنده مرگ همان است که زندگى در دست او، و پدید آورنده موجودات است، همو مى‌‏میراند، و نابود کننده همان است که دوباره زنده مى‌‏کند، و آن‌که بیمار مى‌‏کند شفا نیز مى‌‏دهد، بدان‌که دنیا جاودانه نیست، و آن‌گونه که خدا خواسته است برقرار است ... پس به قدرتى پناه بر که تو را آفریده، روزى داده، و اعتدال در اندام تو آورده است، بندگى تو فقط براى او باشد، و تنها اشتیاق او را داشته باش، و تنها از او بترس.

https://www.menbarha.ir/

ادامه دارد بخشی دیگر را فردا شب ببینید