یکی از مهم ترین سؤالات علمی در مطالعات باستان شناسی محوطه
یکی از مهم‌ترین سؤالات علمی در مطالعات باستان‌شناسی محوطه تاریخی ریوی، کشف نام تاریخی این شهر بوده است که اهمیت زیادی در مطالعات تاریخی شمال شرق ایران دارد.
به گزارش ایسنا، مرکز شاهنشاهی ماد در حوالی همدان امروزی (هگمتانه) قرار داشته و تا کنون شواهد کمی از گسترش قلمرو این شاهنشاهی تا مناطق خراسان امروزی کشف شده است. سفال نوشته ساسانی نیز در بخش‌های شمالی محوطه و در میان ساختمان‌های خشتی باقی‌مانده از این دوران به دست آمد که بیانگر استمرار اهمیت سیاسی و اقتصادی محوطه تاریخی ریوی تا دوران ساسانی بوده است. یکی از مهم‌ترین سؤالات علمی در مطالعات باستان‌شناسی محوطه تاریخی ریوی کشف نام تاریخی این شهر بوده است که اهمیت زیادی در مطالعات تاریخی شمال شرق ایران دارد.
با توجه به یافته‌ها و مدارک باستان شناسی که طی ۹ سال پژوهش‌های باستان‌شناسی از محوطه تاریخی ریوی به‌دست‌آمده است می توان این محوطه را سکونتگاهی مهم دانست که از ۳۷۰۰ سال قبل (اواخر دوران مفرغ) تا ۱۰۰۰ سال قبل (قرون اولیه اسلامی) توالی استقراری داشته است و بر اساس دیدگاه‌های مقدماتی علمی، محوطه ریوی را می توان یک سکونتگاه شهری معرفی نمود که هم‌زمان با امپراتوری مادها شکل‌گرفته و طی دوران هخامنشی، اشکانی و ساسانی نیز همچنان هویت شهری داشته است. در حدود سال‌های ۴۰۰ میلادی که اواسط دوران شاهنشاهی ساسانی است استقرار شهری این محوطه، تخریب و یا متروک می‌شود و یک استقرار کوچک روستایی از اوایل دوران اسلامی در بخش شرقی محوطه شکل می‌گیرد.
مهم‌ترین دستاوردهای این کاوش کشف بقایای یک دژ نظامی مربوط به ۲۷۰۰ سال قبل هم‌زمان با امپراطوری مادها در بخش جنوبی محوطه، کشف گورستان عصر آهنی در بخش جنوب شرقی محوطه و کشف گل مهرهای نقش‌دار در بخش مرکزی محوطه تاریخی ریوی بود.
به گزارش ایسنا، مرکز شاهنشاهی ماد در حوالی همدان امروزی (هگمتانه) قرار داشته و تا کنون شواهد کمی از گسترش قلمرو این شاهنشاهی تا مناطق خراسان امروزی کشف شده است. سفال نوشته ساسانی نیز در بخش‌های شمالی محوطه و در میان ساختمان‌های خشتی باقی‌مانده از این دوران به دست آمد که بیانگر استمرار اهمیت سیاسی و اقتصادی محوطه تاریخی ریوی تا دوران ساسانی بوده است. یکی از مهم‌ترین سؤالات علمی در مطالعات باستان‌شناسی محوطه تاریخی ریوی کشف نام تاریخی این شهر بوده است که اهمیت زیادی در مطالعات تاریخی شمال شرق ایران دارد.
با توجه به یافته‌ها و مدارک باستان شناسی که طی ۹ سال پژوهش‌های باستان‌شناسی از محوطه تاریخی ریوی به‌دست‌آمده است می توان این محوطه را سکونتگاهی مهم دانست که از ۳۷۰۰ سال قبل (اواخر دوران مفرغ) تا ۱۰۰۰ سال قبل (قرون اولیه اسلامی) توالی استقراری داشته است و بر اساس دیدگاه‌های مقدماتی علمی، محوطه ریوی را می توان یک سکونتگاه شهری معرفی نمود که هم‌زمان با امپراتوری مادها شکل‌گرفته و طی دوران هخامنشی، اشکانی و ساسانی نیز همچنان هویت شهری داشته است. در حدود سال‌های ۴۰۰ میلادی که اواسط دوران شاهنشاهی ساسانی است استقرار شهری این محوطه، تخریب و یا متروک می‌شود و یک استقرار کوچک روستایی از اوایل دوران اسلامی در بخش شرقی محوطه شکل می‌گیرد.
مهم‌ترین دستاوردهای این کاوش کشف بقایای یک دژ نظامی مربوط به ۲۷۰۰ سال قبل هم‌زمان با امپراطوری مادها در بخش جنوبی محوطه، کشف گورستان عصر آهنی در بخش جنوب شرقی محوطه و کشف گل مهرهای نقش‌دار در بخش مرکزی محوطه تاریخی ریوی بود.
۵.۵k
۲۷ آبان ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.