زاغ سیاه بر دو بال غالیه آمیخته

زاغ سیاه بر دو بال، غالیه آمیخته
کرده گلو پر زِ باد، قمری سنجاب پوش...
دیدگاه ها (۱)

ﻣﯽﺗﺮﺳﻢببوسم اتﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﯽﺩﻫﺎﻧﺖ ﺑﻮﯼ ﺷﻌﺮ ﺑﺪﻫﺪ !ﻣﺎﺩﺭﺕ ﺳﺮﺕ...

درین سرای بی کسی، کسی به در نمی‌زندبه دشتِ پُرملال ما پرنده ...

هنوز از آتش عشق رخ پر دود دارم و در ماتم فراق جامه کبود..

هزار بادیه سهل است با وجود تو رفتن...

ز عشق ات مست می باشم گل منز عجرت سیاه پوش امگل من🌪️

وقتی به میدان می آید می کشد بال و پر قلمحاجی گلوله پوشان درخ...

اگر گناه من زیاده خدا به من حسین داده...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط