عمریست شعر و غزل وصفِ دلبر است

عمریست شعر و غزل وصفِ دلبر است
شعرم تمام قصه ی عشقِ مصور است
دلدادگی بهانه ی هر بیت بیت آن
شعرم برای وصفِ جمال تو ابتر است
طی شد تمامِ عمر به نوشتن ز وصل و هجر
امیدِ وصل از غمِ هجرِ تو بهتر است
چشمم سیاه گشته به در بس که خیره شد
بختِ من و سیاهی مویت برابر است
شاعر که نزدِ تو لکنت گرفته بود
یک گوشه ای به شعر نشسته، سخنور است
در پیشگاه تو فلج شده، رعشه گرفته بود
دریای شعر دیده و اینسان شناگر است
پنهان نموده عشق خودش را درون شعر
در لابلای بیت غزل ها دلاور است
شاعر قلم به دست و سراید ز وصف او
او دست در بر عشقی که همسر است
#احمد_نیکدل
#ویژه_همسرانه