تنهایی مزمن ترین درد عصر ماست

تنهایی مزمن ترین درد عصر ماست
با واگیری غیر قابل کنترل...
همه بی حوصله اند...
دختران و پسران جوان ، زنان و مردان متاهل
همه یک کلافه گی رابطه ای دارند که آنها را سوق میدهد به یک بلاتکلیفی حاد که میرسد به یک جدایی نامعلوم....
اغلب برگشت هایی خواهند داشت بی فکر و از سر دلتنگی...
و یک رابطه دوباره آغاز شده بی کیفیت تر از قبل...
زنان در فکر امنیت عشق؛ طالب ازدواج
مردان فراری از تعهد ازدواج ؛ پایه عشق و حال...
متاهلان دلزده اما بی خبر و تشنه آزادیِ تجرد
مجردان زخم خورده و پناهجو به امنیت تاهل...
و رابطه ها و رابطه ها
بی شرف ترین رابطه ها را داریم...
من با تو، تو با او، او با آن
من با شوهر تو، تو با شوهر من
تو با زن من، من با زن تو...
و برای رابطه ای که نباید اسم خاصی رویش گذاشت باید همه جوره باشیم
تا وقتی که تمام شود و ما هم بی اسم و بی تعهد باید تمام کنیم...
ما ظاهرا تنهاییم
عملا با همه ایم
و زبانا به دنبال یک آدم خوبیم برای یک رابطه خوب ...
برای رابطه های داغانمان یک دقیقه سکوت
برای یافتن راه چاره، به درونمان یک دقیقه رجوع

پریسا_زابلی_پور