و آنگاه که سربازان بسیار من دوستانه اندر بابل گام برمی

(و آنگاه که) سربازان بسیار من دوستانه اندر بابل گام برمی داشتند، من نگذاشتم کسی (در جایی) در تمامی سرزمین های سومر و اکد ترساننده باشد.

«استوانه کوروش بزرگ»، برگردان عبدالمجید ارفعی، بند
دیدگاه ها (۱)

ای کوروش بزرگکسی را به بزرگی تو ، در سرزمینم ندیده امو کسی...

ز شیر شتر خوردن و سوسمارعرب را بدانجا رسیدست کارکه تاج کیان ...

کسی را نیاز برآورده نخواهد شد که از یزدان محصولی فراوان پادا...

صبح یکی از روزهای دل انگیز پاییز سال 600 ق.م بود . پرتو طلای...

❇️نخستین کتیبه های حقوق بشری➕لیپیت ایشتار شاهی است که ۴ هزار...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط