خدای من سپاس

خـدای من سپــاس ، ،
سپــاس از لطفت که مرا دیدی و هر روز به من خندیدی
و من تورا با لبخنـدت میشناسم
که هر روزه در چشمــان تو مینگرم و تو در
گــوش من باز میخوانی که :

«همانا من از رگ گردنت به تو نزدیکترم»


آری
تو همیـن جــــایی، ،
چیزی در مـن میتپد که هر روز تـو را به نام میخواند
سپــاس برای تپیدن نبــض حضــورت