اند اند قلب من هرشب برایت میزند

اندڪ اندڪ قلب من ، هرشب برایت میزند 
روح من این جملہ را ، بر گوشِ جانت میزند

''نازنینا عاشقم بر روے ماهت " پس چرا
چشم گریان مرا ، ابرو ڪمانت میزند ... ؟

خواب را از دیدہ گانم بردہ است گیسوے تو
خواب و رویاے مرا ، هر شب خیالت میزند

درنمازم هر رڪعت ، یادت مرا درگیر ڪرد
در قنوتم  دیدہ را ، آن مہ جمالت میزند

دوستت دارم ولیڪن گفتنش دردے شدہ
باورم ڪن دیدہ را ، چشم خمارت میزند

پیچش زلف تو هم در ساقہ ے انگور بود
خوشہ هایش را بچشم ، چون گوشوارت‌ میزند

در گذار زندگے دست "غریب" -م سوے توست
دست پس بر روے دستم ، دستهایت میزند