به عقربه های

به عقربه های
ساعت نگاه می کنم
به صفحه های ورق خورده ی تقویم نیز هم
دیر زمانیست که سرعت گذر دقایق و روزها را صد چندان حس می کنم
نه تلخ است ونه شیرین
انگاربرایم فرقی نمی کند پاییز باشد
یا بهارفصل آتش باشد
یا زمهریرسرد وگرم، دلنواز و روح گداز،
نبودنت چه دلگیر می شود
گاهی
انبوهی از خاک و تمنای بودنت
کدامین را باور کنم
فصل سردی بود ...
حقیقت تلخی است
بی اعتنایی و چه سخت است
تظاهرگاهی یک حرف، یک نگاه و گاهی
یک اشتباه را باید تمام کرد
و سنگ سختی که بپوشاند دردهایت را......