چرا وقتی که آدم تـنــــها میشه

چرا وقتی که آدم تـنــــها میشه

غم و غصه اش قد یک دنیا میشه

میره یک گوشه پنهون میشینه

اونجا رو مثل یه زندون میبینه

غم تنـــــهایی اسیرت میکنه

تا بخوای بجنبی پیرت میکنه

وقتی که تنـــــها میشم اشک تو چشام پر میزنه

غم میاد یواش یواش خونه ی دل در میزنه

یاد اون شب ها می افتم زیر مهتاب بهار

توی جنگل لب چشمه می نشستیم من و یار

غم تنـــهایی اسیرت میکنه

تا بخوای بجنبی پیرت می کنه

میگن این دنیا دیگه مثل قدیما نمی شه

دل این آدما زشته دیگه زیبا نمی شه

اون بالا باد داره زاغِ ابرا رو چوب میزنه

اشک این ابرا زیاده ولی دریا نمیشه

غم تنــــهایی اسیرت میکنه

تا بخوای بجنبی پیرت می کنه