من و تو انگار دو پا هستیم

من و تو، انگار دو پا هستیم،
نزدیکم اما دوریم، باهمیم اما غریبیم....
قدم به قدم اَزبر شدیم،همدیگر را، از بس سالها با هم پا کوبیدیم...
تو گُلها را له‌ میکردی..و من می‌پریدم،از روی برگ های خشک....
این تفاوت کم نبود ،برای رفتن و نماندن!!
کاش هر کس ،پی‌ سایهٔ خویش می‌‌رفت......