ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺠﺎﺩ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺷﺒﯽ ﺩﺭ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺐ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺠﺎﺩ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺷﺒﯽ ﺩﺭ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺐ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺑﻪ
ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺩﺭ ﻧﻈﺮﺵ ﺟﻠﻮﻩ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﺒﺎﺩﺗﺶ ﺳﻠﺐ ﮐﻨﺪ . ﺍﻣﺎ
ﺍﻣﺎﻡ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻫﯿﭻ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩ . ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﭘﺎﯼ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﮔﺰﯾﺪ، ﺍﻣّﺎ ﺍﻣﺎﻡ
ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ، ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﻣﯽ
ﮔﻔﺖ :« ﺍﻧﺖ ﺯﯾﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﯾﻦ» ( ﺗﻮ ﺯﯾﻨﺖ ﻋﺒﺎﺩﺕﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻧﯽ .)
ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﯾﻦ ﻟﻘﺐ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺠﺎﺩ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﯾﺎﻓﺖ .
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﻘﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﻓﺮﻣﻮﺩ :«ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﯿﺎﻣﺖ، ﻣﻨﺎﺩﯼ ﻧﺪﺍ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ « ﺯﯾﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﯾﻦ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ »ﻭ
ﻣﻦ ﮔﻮﯾﺎ ﻋﻠﯽ ﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﯿﻦ ﺭﺍ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺑﺎ ﻏﺮﻭﺭ ﻭ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪﯼ ﺭﺍﻩ
ﻣﯽﺭﻭﺩ .» ( ﻣﻨﺘﻬﯽ ﺍﻻﻣﺎﻝ ﺹ 739 ﻋﻠﻞ ﺍﻟﺸﺮﺍﯾﻊ ﺹ 330 ، ﺑﺎﺏ 165 ﻣﻨﺎﻗﺐ ﺝ
3 ، ﺹ .304
##############
ﺍﯾﻦ ﺯﻫﺮ، ﺩﺭﺩﯼ ﺍﺯ ﺗﺐ ﺩﺭﺩﻡ ﺩﻭﺍ ﻧﮑﺮﺩ
ﻫﯿﭻ ﻋﻘﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮔﻠﻮﯼ ﺑﺴﺘﻪ ﻭﺍ ﻧﮑﺮﺩ
ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﻧﺸﺪ
ﺳﯽ ﺳﺎﻝ ﺩﯾﺮ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﺮﺍ ﻧﮑﺮﺩ
ﻃﻮﻓﺎﻥ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺍﺭ ﻭ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﺭﻓﺖ
ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﻏﻢ ﻭﺯﯾﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺟﺰ ﺟﻔﺎ ﻧﮑﺮﺩ
ﻏﻢ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺯ ﻋﺼﺮ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺷﻤﻦ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺭﺣﻤﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﮑﺮﺩ
ﺩﺭ ﮔﯿﺮ ﻭ ﺩﺍﺭ ﻏﺎﺭﺕ ﻣﻌﺠﺮ ﺯ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ
ﺧﻠﺨﺎﻝ ﻭ ﮔﻮﺷﻮﺍﺭﻩ ﺍﯼ ﺁﺭﺍﻡ ﻭﺍ ﻧﮑﺮﺩ
ﻋﻤﻪ ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ " ﻋﻠﯿﮑﻦ ﺑﺎﺍﻟﻔﺮﺍﺭ"
ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﺯ ﺁﻝ ﭘﯿﻤﺒﺮ ﺣﯿﺎ ﻧﮑﺮﺩ
ﺍﺯ ﮐﺮﺑﻼ ﺑﻪ ﮐﻮﻓﻪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﻮﻓﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﺎﻡ
ﺩﺷﻤﻦ ﺯ ﺑﯽ ﺣﯿﺎﯾﯽ ﻭ ﻇﻠﻤﯽ ﺍﺑﺎ ﻧﮑﺮﺩ
ﺍﻣﺎ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻏﻢ ﻭﺑﻼ
ﺟﺎﯾﯽ ﺗﻼﻓﯽ ﺳﺘﻢ " ﺷﺎﻡ" ﺭﺍ ﻧﮑﺮﺩ
ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺩﺍﻍ ﺑﺮﺩﻩ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﺷﺎﻣﯿﺎﻥ
ﺩﺍﻏﯽ ﺑﻪ ﺩﻝ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﮐﺮﺏ ﻭ ﺑﻼ ﻧﮑﺮﺩ
ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﯾﻬﻮﺩﯼ ﻧﺸﯿﻦ ﺷﻬﺮ
ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺻﺪﺍ ﻧﮑﺮﺩ
ﺩﯾﺪﻡ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺰﻡ ﺷﺮﺍﺏ ﺣﺮﺍﻣﯿﺎﻥ
ﭼﻮﺑﯽ ﮐﻪ ﺩﻭ ﻟﺐ ﭘﺪﺭﻡ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻧﮑﺮﺩ
ﻋﻤﺮﯼ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻏﻢ ﺳﻮﺧﺘﻢ ﻭﻟﯽ
ﺍﯾﻦ ﺯﻫﺮ، ﺩﺭﺩﯼ ﺍﺯ ﺗﺐ ﺩﺭﺩﻡ ﺩﻭﺍ ﻧﮑﺮﺩ
ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺩﺭ ﻧﻈﺮﺵ ﺟﻠﻮﻩ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﺒﺎﺩﺗﺶ ﺳﻠﺐ ﮐﻨﺪ . ﺍﻣﺎ
ﺍﻣﺎﻡ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻫﯿﭻ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩ . ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﭘﺎﯼ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﮔﺰﯾﺪ، ﺍﻣّﺎ ﺍﻣﺎﻡ
ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ، ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﻣﯽ
ﮔﻔﺖ :« ﺍﻧﺖ ﺯﯾﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﯾﻦ» ( ﺗﻮ ﺯﯾﻨﺖ ﻋﺒﺎﺩﺕﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻧﯽ .)
ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﯾﻦ ﻟﻘﺐ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺠﺎﺩ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﯾﺎﻓﺖ .
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﻘﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﻓﺮﻣﻮﺩ :«ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﯿﺎﻣﺖ، ﻣﻨﺎﺩﯼ ﻧﺪﺍ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ « ﺯﯾﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﯾﻦ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ »ﻭ
ﻣﻦ ﮔﻮﯾﺎ ﻋﻠﯽ ﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﯿﻦ ﺭﺍ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺑﺎ ﻏﺮﻭﺭ ﻭ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪﯼ ﺭﺍﻩ
ﻣﯽﺭﻭﺩ .» ( ﻣﻨﺘﻬﯽ ﺍﻻﻣﺎﻝ ﺹ 739 ﻋﻠﻞ ﺍﻟﺸﺮﺍﯾﻊ ﺹ 330 ، ﺑﺎﺏ 165 ﻣﻨﺎﻗﺐ ﺝ
3 ، ﺹ .304
##############
ﺍﯾﻦ ﺯﻫﺮ، ﺩﺭﺩﯼ ﺍﺯ ﺗﺐ ﺩﺭﺩﻡ ﺩﻭﺍ ﻧﮑﺮﺩ
ﻫﯿﭻ ﻋﻘﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮔﻠﻮﯼ ﺑﺴﺘﻪ ﻭﺍ ﻧﮑﺮﺩ
ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﻧﺸﺪ
ﺳﯽ ﺳﺎﻝ ﺩﯾﺮ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﺮﺍ ﻧﮑﺮﺩ
ﻃﻮﻓﺎﻥ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺍﺭ ﻭ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﺭﻓﺖ
ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﻏﻢ ﻭﺯﯾﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺟﺰ ﺟﻔﺎ ﻧﮑﺮﺩ
ﻏﻢ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺯ ﻋﺼﺮ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺷﻤﻦ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺭﺣﻤﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﮑﺮﺩ
ﺩﺭ ﮔﯿﺮ ﻭ ﺩﺍﺭ ﻏﺎﺭﺕ ﻣﻌﺠﺮ ﺯ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ
ﺧﻠﺨﺎﻝ ﻭ ﮔﻮﺷﻮﺍﺭﻩ ﺍﯼ ﺁﺭﺍﻡ ﻭﺍ ﻧﮑﺮﺩ
ﻋﻤﻪ ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ " ﻋﻠﯿﮑﻦ ﺑﺎﺍﻟﻔﺮﺍﺭ"
ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﺯ ﺁﻝ ﭘﯿﻤﺒﺮ ﺣﯿﺎ ﻧﮑﺮﺩ
ﺍﺯ ﮐﺮﺑﻼ ﺑﻪ ﮐﻮﻓﻪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﻮﻓﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﺎﻡ
ﺩﺷﻤﻦ ﺯ ﺑﯽ ﺣﯿﺎﯾﯽ ﻭ ﻇﻠﻤﯽ ﺍﺑﺎ ﻧﮑﺮﺩ
ﺍﻣﺎ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻏﻢ ﻭﺑﻼ
ﺟﺎﯾﯽ ﺗﻼﻓﯽ ﺳﺘﻢ " ﺷﺎﻡ" ﺭﺍ ﻧﮑﺮﺩ
ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺩﺍﻍ ﺑﺮﺩﻩ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﺷﺎﻣﯿﺎﻥ
ﺩﺍﻏﯽ ﺑﻪ ﺩﻝ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﮐﺮﺏ ﻭ ﺑﻼ ﻧﮑﺮﺩ
ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﯾﻬﻮﺩﯼ ﻧﺸﯿﻦ ﺷﻬﺮ
ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺻﺪﺍ ﻧﮑﺮﺩ
ﺩﯾﺪﻡ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺰﻡ ﺷﺮﺍﺏ ﺣﺮﺍﻣﯿﺎﻥ
ﭼﻮﺑﯽ ﮐﻪ ﺩﻭ ﻟﺐ ﭘﺪﺭﻡ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻧﮑﺮﺩ
ﻋﻤﺮﯼ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻏﻢ ﺳﻮﺧﺘﻢ ﻭﻟﯽ
ﺍﯾﻦ ﺯﻫﺮ، ﺩﺭﺩﯼ ﺍﺯ ﺗﺐ ﺩﺭﺩﻡ ﺩﻭﺍ ﻧﮑﺮﺩ
۱.۰k
۱۷ آبان ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.