کاش می شد دلی را نشکنیم و مغرورانه به شکستن بنالیم،

کاش می شد دلی را نشکنیم و مغرورانه به شکستن بنالیم،
کاش می شد فقط امروز را نبینیم و افق دیدمان را وسیع تر کنیم،
کاش می شد فردایی بهتر را نه تنها برای خودمان ک برای همگان آرزو کنیم،
کاش می فهمیدیم که داشته هایمان امانتهایی هستند که فقط زمان کوتاه برایمان می مانند و ما می رویم با توشه ای که گاهی سبکتر از برگ کاغذ است گاهی سنگین تر از یک کوه.....