بــه ایستـگاه منـطق که رسیـدی؛ بعضی آدم ها از نگاه تو می

بــه ایستـگاه منـطق که رسیـدی؛ بعضی آدم ها از نگاه تو می‌افتـند،
بعـضی ناخواسـته عزیزتر می‌شـوند و نسبت به بعضی، کاملا بی‌حـس می‌شوی
امـا چیزی که مـهم اسـت این است؛ در قـلمروی منطق،
هیـچ چـیز بی ‌دلـیل نیست
عزیزتـرینت ذره ذره از مقـابل چـشمان تو می‌افـتد،
تو مـی‌بینی، اما دلـیل ایـن سـقوط را روی دریـچه‌ی احساست حـک می‌کنی،
به مـنطقت حـق می‌دهی و هـیچ تلاشـی بـرای نگه داشتن دلبسـتگی‌ات نـمی‌کنی
به ایسـتگاه منطـق که رسیـدی؛ پخـته می‌شوی، آنقدر که دست‌ نیافـتنی‌ترین بخـش وجود تو برای آدم‌هـا،
جزیـره‌ی احسـاس تـو خواهـد بود...
#hastm