مرگ همه هستیها را بیک چشم نگریسته و سرنوشت آنها را یکسان

مرگ همه هستیها را بیک چشم نگریسته و سرنوشت آنها را یکسان میکند: نه توانگر میشناسد نه گدا، نه پستی نه بلندی و در مغاک تیره آدمیزاد، گیاه و جانور را در پهلوی یکدیگر میخواباند، تنها در گورستان است که خونخواران و دژخیمان از بیدادگری خود دست میکشند، بی گناه شکنجه نمیشود، نه ستمگر است نه ستمدیده، بزرگ و کوچک در خواب شیرینی غنوده اند. چه خواب آرام و گوارائی است که روی بامداد را نمی بینند، داد و فریاد و آشوب و غوغای زندگانی را نمی شنوند. بهترین پناهی است برای دردها، غمها، رنجها و بیدادگریهای زندگانی. آتش شرر بار هوی و هوس خاموش میشود. همه این جنگ و جدالها، کشتارها، درندگیها، کشمکشها و خودستائیهای آدمیزاد در سینه خاک تاریک و سرد و تنگنای گور فروکش کرده آرام میگیرد.



@naghmehmihan