...

تقریبا سه سال که توی ویسگون با ادم های جدیدی اشنا شدم اتفاقات عجیب و جالبی برام افتاد.
به عنوان یه بچه دوازده ساله توی جای خوبی نیوفتادم با اینکه پر از لذت و خوشی بود ولی من توی جمع بزرگا قرار گرفتم جایی که هنوز براش اماده نبودم و واقعا هم یه بچه سال بودم و هنوزم هستم
باید بگم ویسگون تجربه های مختلفی بهم داد دوستی ها ناراحتی ها و همه جور احساسی ادم های زیادی اومدن و رفتن و شاید منو یادشون نیاد و یا هیچ خاطره ای ازم نداشته باشن یا هیچوقت دوباره ویسگون نیان
ولی هنوزم تو یاد من هستن
خیلیا منو ناراحت کردن و خیلیا منو خوشحال کردن...
از همتون ممنونم که پیشم بودید و منو قبول داشتید با ها اخلاق بچسالانه و احمقانم
من اونجوری که نشون میدم نیستم و بهتره بگم اصلا بلد نیستم که چطور رفتار کنم و چی بگم هر چیز احمقانه ای که میگم دست خودم نیست
خوشحالم که منو به عنوان یه ادم شوخ و کصخل میبینید:) گاهی اوقات هم موقعیت هایی پیش میاد که ادم به تظاهر کردن عادت میکنه
من واقعا یه دلقک کصخل نیستم...و نبودم همونطور که گفتم دست خودم نیست
در هر صورت ممنونم:)
خداحافظ