سایه ات بالا بلندم در حضورم مرده است

سایه ات بالا بلندم در حضورم مرده است...
از تو یک دنیا حرف در سطورم مرده است...

سوختن رسم قشنگی بود،یادش به خیر...
قصه آتش و هیزم در تنورم مرده است...

چشمهایم مال آدمهاست ، آدمهای خوب...
گرچه خوبی پشت چشمان صبورم مرده است...

با خاطرات تلخ تو دق می کند دل، ببین...
خورشید در آسمان بی نورم مرده است...

آن قدر خسته ام که باید از سفر پاپس کشم...
رد سبز خاطراتت در عبورم مرده است...

روح من خسته است،شیطان با دلم بازی نکن!...
کودک لجباز دنیای جسورم مرده است...