🍒🌱برو دیگر نخوان در گوش من لالایی ات را عشق

🍒🌱برو دیگر نخوان در گوش من لالایی ات را عشق
نصیحت کن دلِ بی صاحبِ هرجایی ات را عشق
شدم دیوانه از دستت نمی خواهم ببینم من؛
زبان بازی تشنّج ها و بی پروایی ات را عشق
خیالم بود جز تو نیست همراه و هواخواهی!
سرم کردی مَلیله چادرِ رویایی ات را عشق
کشیدی با خودت این پای لنگم را به صد ترفند
به خاک انداختی آواره ی صحرایی ات را عشق
سپردم گوش بر حرف و سخن های شکر بارت؛
عَلم کردی ستون های ، اگر اَمّایی ات را عشق
چها کردی برایم ، آن همه مُردم برای تو !
گرفتی از دوچشمم قسمت زیبایی ات را عشق
شکرها ریختم در کامت از سرمایه ی جانم
نصیبم تلخ کامی شد ببَر دارایی ات را عشق
نه من نادان نبودم ، سادگی جرمِ عظیمم بود ؛
به رویم میزدی هر آینه ، دانایی ات را عشق
از امروزت چه دیدم ای همه آوارگیِ محض !
بگیر از من تباهی ،رنجِ بی فردایی ات را عشق
تمام لحظه هایم را ، به پای تو هدر دادم !
پریشان روی دوشم میبرم رسوایی ات را عشق
هرآنچه بوده ای حالا شدی یک تکّه از جانم ؛
گرفتم خلق و خو و مزّهٔ دنیایی ات را عشق
من از تو شکل می گیرم نگیر اندازه وزنت را
چکاندی قطره قطره در دلم تنهایی ات را عشق
دلم راضی نخواهد شد به رفتن یا که قهرت باز؛
به دندان میکشم این خصلت سودایی ات را عشق
بدون عشق "پونه" رنگ و بوی بی کسی دارد
دوباره در سرم نجوا بکن شیدایی ات را عشق!🍒🌱
افسانه_احمدی_پونه