با یک بغض پنهان

با یک بغض پنهان
به ابدیت عمر محکوم شدم
در این زمین خفته
وارث مهربانی خاک می شوم
نقاب آدمیان پست مدرن ،
دل را شوریده می کند
و شعر از تراکم انگشتان
بیرون می زند  فکر نوگرا می شود هوس،،، در مدیدترانه ی ذهن
پرواز میکند
 آدمی ،،،
در سودای جان می سوزد
و به رستگاری دل
فتوا می دهد  دنیا سراب اندیشه می شود
و  زندگی،
خسته ی تیرگی ذهن آدمی،
اینجا جهنم شیفتگی است
خدا در دل مرده
و چشم جاهل شده
مرگ بهشت اینجاست...!