این چه حالی ست که چشمم به تو تا می افتد

این چه حالی ست که چشمم به تو تا می افتد
زندگی از نفس و از تک و تا می افتد

ای بهاری تر از احوال خوش فروردین!
شور و حال تو هم از حال و هوا می افتد

گفته باشم که در آغوش بتان تنگ مپیچ
ای مسلمان!! گذرت سمت خدا می افتد

باد در موی تو می پیچد و زیباست اگر
برگ می ریزد و از شاخه جدا می افتد

مثل خورشیدی و تقصیر نداری از لطف
چشمهای تو به هر بی سروپا می افتد

هر کسی سهم خودش را ز خوشی ها برداشت
درد مانده ست که در دامن ما می افتد

برو اما به همین جاده یادت باشد
گذرت باز به بیراهه ما می افتد