یاد بگیریم...

یاد بگیریم...
از محبت دیشب پدر نگوییم درحضور کسی که
پدرش در آغوش خاک
آرمیده است...
یاد بگیریم..
ازآغوش گرم مادر نگوییم درحضور کسی که مادرش رافقط درخواب میتواند ببیند..
یاد بگیریم...
گر به وصال
عشقمان رسیدیم،
میان انبوه جمعیت
کمی دستانش را
آهسته تر بفشاریم،
شاید امروز صبح
کسی در فراق
عشقش
چشم گشوده باشد..

یاد بگیریم...
اگر روزی از خنده ی
فرزندمان به وجد
آمدیم، شکرش را
در تنهاییمان
به جا آوریم
نه وصف خنده اش را
درجمع...
شاید کسی در
حسرتش روز میگذراند...

یاد بگیریم...
آهسته تر بخندیم،
شاید کسی
غمی پنهان دارد
که فقط خدا میداند...

یاد بگیریم...'''
ترحم ناشیانه،
به درد های
غریبه ای نکنیم
،شاید همان حوالی
کسی از آن درد
دلشکسته است...
یاد بگیریم......