فرآیند ریختگیری (شکل گیری) قلمروی ایرانی نژادها :::::::::
فرآیند ریختگیری (شکل گیری) قلمروی ایرانی نژادها ::::::::::::::::::::::::
پیش از تاریخ ایران 3 (ویرایش 2) ::::::::::::::::::::::::
در پیرامون سال 81000 پ.م. ، گروهی از "آدمهای اندیشگر کالبد امروزی " (1) با فرهنگ "میان کهن سنگی" ویژهء خودشان {1} (1) از تنگهء هرمز گذشتند و به فراز (شمال) این تنگه ، پاگذاردند (2). شماری از آنها در آنجا ماندند ، ولی شماری دیگر از آنها ، بیدرنگ نوبومروی (مهاجرت) خود به سوی رشته کوه های نزدیک دریاکناره های (سواحل) هند را آغاز کردند (2) .
در پیرامون سال 58000 پ.م. ، آنهائی که در فراز (شمال) تنگهء هرمز مانده بودند ، نوبومروی (مهاجرت) خود به سوی رشته کوه زاگرس را آغاز کردند (2)؛ چون کوهستان ، به چرائی (به دلیل) داشتن اشکف (غار) ، میتوانست به سرنام (بعنوان) زیستگاه ، برای آنها کارکرد داشته باشد . ولی آنها پس از اینکه به پدفرازی ترین (جنوبی ترین) جای کوهستان زاگرس رسیدند ، دست از نوبومروی (مهاجرت) بر نداشتند ، چون آنها با این نوبومروی ها (مهاجرت ها) میتوانستند به اندوختگاه های (منابع) "گیاهی" ، "جانوری" ، و "کانی" (معدنی) بهتر و بیشتر و پرگونه تر (متنوع تر) دسترسی یابند {2}. به سرنام نمونه (بعنوان مثال) ، آنها چون برای ساختن ابزارهای سنگی کارآمدتر ، به سنگهای ویژه ای نیاز داشتند که در همه جا یافت نمی شدند ، می بایست برای پیدا کردن سنگهای درخور (مناسب) ، همواره به جاهای تازه تری بروند .
پس این "آدمهای اندیشگر کالبد امروزی " ، پس از اینکه به آغاز رشته کوه زاگرس رسیدند ، همچنان نوبومروی (مهاجرت) رو به فراز (شمال) خود را برای یافتن سرزمینهائی بهتر ، دنباله گیری کردند ؛ بگونه ای که آنها توانستند تا سال 51000 پ.م. ، همهء کوهستان زاگرس را زیستگاه خود بگردانند ، و پس از رسیدن به نزدیکی های جایگاه شهر امروزی "مهاباد" ، در پیرامون سال 52000 پ.م. به فرهنگ "آغازین نوکهن سنگی" {3} دست یابند (3).
این مردم ، که میتوان آنها را "ایرانی نژاد" نام داد ، در پیرامون سال 50000 پ.م. با فرهنگ "آغازین نوکهن سنگی" خود ، به "آسیای کوچک" (آسیای صغیر یا همان آناتولی) پاگذاردند (2)، و پس از گذشت 2000 سال ، همهء "آسیای کوچک" (آناتولی) را نیز ، زیستگاه خود گرداندند (2). از پیرامون سال 48000 پ.م. ، بخشی از این مردم که در باختری ترین جای آسیای کوچک (آناتولی) می زیستند ، با گذشتن از تنگه های بسفر و داردانل ، و پا گذاری به قارهء اروپا ، روند پدید آوردن مردم اروپا را آغاز کردند . به چرائی (بدلیل) بودن (وجود) دریاهای "اژه" ، "مرمره" ، و "سیاه" میان "مردم ایرانی نژاد" ، و "مردم تازه پدید آمدهء اروپا" تا اندازه ای جدائی هائی فرهنگی و ... پدید آمد . میتوان گفت که جوانه زدن "جدائی" و "رویاروئی جوئی" مردم خاورزمین (شرق) و مردم باخترزمین (غرب) ، از همین هنگام آغاز گردید .
مردم ایرانی نژاد زیستنده در میانهء زاگرس ، پس از گذراندن هنگامه های "نوکهن سنگی" و "میانسنگی" ، در پیرامون سال 11000 پ.م. برای نخستین بار در جهان ، در جائی که امروزه "تپه آسیاب" نام دارد (در چند کیلومتری شهر امروزی کرمانشاه) ، توانستند به فرآوریشیوهء "نوسنگی" دست یابند ؛ و بواژگانی دیگر (بعبارتی دیگر) ، توانستند به فناوری های "کشاورزی" ، " دامپروری" ، و " ساخت خانه های همیشگی" دست یابند (5)(6) ؛ و از شکار کردن جانوران کوهستان ، و جمع آوری گیاهان خوراکی خودروی کوهستان ، و وابستگی به کوهستان رهائی یابند ، و زیستن در نخستین روستاها ، که خود ساخته بودند ، را آغاز بنمایند.
از پیرامون سال 9000 پ.م. بخش بزرگی از این ایرانی نژادهای دارای "فرآوریشیوهء" (شیوهء تولید) نوسنگی ، نوبومروی (مهاجرت) خود از زاگرس به "بلنددشت" (فلات) ایران ، و نیز به سراسر میاندورود "دجله-فرات" را آغاز کردند ؛ ولی چون پدفراز (جنوب) میاندورود "دجله-فرات" ، خاک خوب و آب فراوانی داشت ، این ایرانی نژادها توانستند در این سرزمین در کشاورزی ، دامپروری ، و خانه سازی ، به پیشرفت های فراوانی دست یابند ، و "سومریان" نام بگیرند . در پیرامون سال 5350 پ.م. ، سومریان توانستند برای نخستین بار در جهان ، به فرهنگ "مس – سنگی" ، و در پیرامون سال 3800 پ.م. به فرهنگ برنز دست بیابند . همچنین باید گفت که سومریان از سال 4000 پ.م. خود را در "دشت ایران" ، "کوهستان زاگرس" ، میاندورود "کرخه کارون" ، "گیلان و مازندران" ، میاندورود "کورا-ارس" ، و سرزمین "پونت – خزر" (7) گسترش دادند (8)(9)(10)؛ و پادشاهی های کوچک وبزرگ فراوانی را پدید آوردند. ایرانی نژادهائی که به فراز (شمال) میاندورود "دجله – فرات" نوبومروی کرده بودند نیز ، توانستند به پیشرفت هائی در کشاورزی ، دامپروری و خانه سازی دست یابند ، و روستاهائی را در این سرزمین پدید بیاور
پیش از تاریخ ایران 3 (ویرایش 2) ::::::::::::::::::::::::
در پیرامون سال 81000 پ.م. ، گروهی از "آدمهای اندیشگر کالبد امروزی " (1) با فرهنگ "میان کهن سنگی" ویژهء خودشان {1} (1) از تنگهء هرمز گذشتند و به فراز (شمال) این تنگه ، پاگذاردند (2). شماری از آنها در آنجا ماندند ، ولی شماری دیگر از آنها ، بیدرنگ نوبومروی (مهاجرت) خود به سوی رشته کوه های نزدیک دریاکناره های (سواحل) هند را آغاز کردند (2) .
در پیرامون سال 58000 پ.م. ، آنهائی که در فراز (شمال) تنگهء هرمز مانده بودند ، نوبومروی (مهاجرت) خود به سوی رشته کوه زاگرس را آغاز کردند (2)؛ چون کوهستان ، به چرائی (به دلیل) داشتن اشکف (غار) ، میتوانست به سرنام (بعنوان) زیستگاه ، برای آنها کارکرد داشته باشد . ولی آنها پس از اینکه به پدفرازی ترین (جنوبی ترین) جای کوهستان زاگرس رسیدند ، دست از نوبومروی (مهاجرت) بر نداشتند ، چون آنها با این نوبومروی ها (مهاجرت ها) میتوانستند به اندوختگاه های (منابع) "گیاهی" ، "جانوری" ، و "کانی" (معدنی) بهتر و بیشتر و پرگونه تر (متنوع تر) دسترسی یابند {2}. به سرنام نمونه (بعنوان مثال) ، آنها چون برای ساختن ابزارهای سنگی کارآمدتر ، به سنگهای ویژه ای نیاز داشتند که در همه جا یافت نمی شدند ، می بایست برای پیدا کردن سنگهای درخور (مناسب) ، همواره به جاهای تازه تری بروند .
پس این "آدمهای اندیشگر کالبد امروزی " ، پس از اینکه به آغاز رشته کوه زاگرس رسیدند ، همچنان نوبومروی (مهاجرت) رو به فراز (شمال) خود را برای یافتن سرزمینهائی بهتر ، دنباله گیری کردند ؛ بگونه ای که آنها توانستند تا سال 51000 پ.م. ، همهء کوهستان زاگرس را زیستگاه خود بگردانند ، و پس از رسیدن به نزدیکی های جایگاه شهر امروزی "مهاباد" ، در پیرامون سال 52000 پ.م. به فرهنگ "آغازین نوکهن سنگی" {3} دست یابند (3).
این مردم ، که میتوان آنها را "ایرانی نژاد" نام داد ، در پیرامون سال 50000 پ.م. با فرهنگ "آغازین نوکهن سنگی" خود ، به "آسیای کوچک" (آسیای صغیر یا همان آناتولی) پاگذاردند (2)، و پس از گذشت 2000 سال ، همهء "آسیای کوچک" (آناتولی) را نیز ، زیستگاه خود گرداندند (2). از پیرامون سال 48000 پ.م. ، بخشی از این مردم که در باختری ترین جای آسیای کوچک (آناتولی) می زیستند ، با گذشتن از تنگه های بسفر و داردانل ، و پا گذاری به قارهء اروپا ، روند پدید آوردن مردم اروپا را آغاز کردند . به چرائی (بدلیل) بودن (وجود) دریاهای "اژه" ، "مرمره" ، و "سیاه" میان "مردم ایرانی نژاد" ، و "مردم تازه پدید آمدهء اروپا" تا اندازه ای جدائی هائی فرهنگی و ... پدید آمد . میتوان گفت که جوانه زدن "جدائی" و "رویاروئی جوئی" مردم خاورزمین (شرق) و مردم باخترزمین (غرب) ، از همین هنگام آغاز گردید .
مردم ایرانی نژاد زیستنده در میانهء زاگرس ، پس از گذراندن هنگامه های "نوکهن سنگی" و "میانسنگی" ، در پیرامون سال 11000 پ.م. برای نخستین بار در جهان ، در جائی که امروزه "تپه آسیاب" نام دارد (در چند کیلومتری شهر امروزی کرمانشاه) ، توانستند به فرآوریشیوهء "نوسنگی" دست یابند ؛ و بواژگانی دیگر (بعبارتی دیگر) ، توانستند به فناوری های "کشاورزی" ، " دامپروری" ، و " ساخت خانه های همیشگی" دست یابند (5)(6) ؛ و از شکار کردن جانوران کوهستان ، و جمع آوری گیاهان خوراکی خودروی کوهستان ، و وابستگی به کوهستان رهائی یابند ، و زیستن در نخستین روستاها ، که خود ساخته بودند ، را آغاز بنمایند.
از پیرامون سال 9000 پ.م. بخش بزرگی از این ایرانی نژادهای دارای "فرآوریشیوهء" (شیوهء تولید) نوسنگی ، نوبومروی (مهاجرت) خود از زاگرس به "بلنددشت" (فلات) ایران ، و نیز به سراسر میاندورود "دجله-فرات" را آغاز کردند ؛ ولی چون پدفراز (جنوب) میاندورود "دجله-فرات" ، خاک خوب و آب فراوانی داشت ، این ایرانی نژادها توانستند در این سرزمین در کشاورزی ، دامپروری ، و خانه سازی ، به پیشرفت های فراوانی دست یابند ، و "سومریان" نام بگیرند . در پیرامون سال 5350 پ.م. ، سومریان توانستند برای نخستین بار در جهان ، به فرهنگ "مس – سنگی" ، و در پیرامون سال 3800 پ.م. به فرهنگ برنز دست بیابند . همچنین باید گفت که سومریان از سال 4000 پ.م. خود را در "دشت ایران" ، "کوهستان زاگرس" ، میاندورود "کرخه کارون" ، "گیلان و مازندران" ، میاندورود "کورا-ارس" ، و سرزمین "پونت – خزر" (7) گسترش دادند (8)(9)(10)؛ و پادشاهی های کوچک وبزرگ فراوانی را پدید آوردند. ایرانی نژادهائی که به فراز (شمال) میاندورود "دجله – فرات" نوبومروی کرده بودند نیز ، توانستند به پیشرفت هائی در کشاورزی ، دامپروری و خانه سازی دست یابند ، و روستاهائی را در این سرزمین پدید بیاور
۲.۹k
۲۹ مهر ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.