آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست،

زیرا
اگر بسیار کار کند،میگویند احمق است
اگر کم کار کند میگویند تنبل است
اگر بخشش کند میگویند افراط میکند
اگر جمع گرا باشد میگویند بخیل است
اگر ساکت و خاموش باشد میگویند لال است
اگر زبان آوری کند میگویند وراج و پر گوست
اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند،
میگویند ریا کار است و اگر نکند،
میگویند کافر و بی دین است!
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز خداوند نباید از کسی ترسید،
هر آنچه باشید که دوست دارید شاد باشید!
مهم نیست این شادی چگونه قضاوت میشود.