من در دنیایی هستم

من در دنیایی هستم
که مردمانش هرچه را نمیفهند
مسخره میکنن
و هرکه را نمیشناسن تحقیر میکنن
این آدم ها دست خود نیست
نادان آفریده شدند
بزرگتر که شدم
میرم یه جای دور
که هیچکی نتونه چپ چپ بهم نگاه کنه
هیچکی نشناسم
تا کسانی که در جوانیم کنارم بودند حسرت دوباره کنارم را داشته باشند
وقتی پدر شدم
بهش یاد میدم چطور از خودش دفاع کند
بهش چیز هایی را یاد میدهم
که خودم یاد نگرفتم
و به چیزهایی میرسانمش
که نزدیکانم هیچوقت نذاشتن به آن ها برسم "آرزوهایم"
بهش یاد میدهم هیچوقت به رفیقش "برادر" نگوید
رفیقی " برادری " که روزی آن را ترک خواهد کرد و روزی تنهایش میگذارد
کسی که فقط برای افزایش لیست واتسآپش شمارشو سیو کرده تو گوشیش هیچوقت به اون طرف نگه برادر
وقتی که پدر شدم...
این دنیا مانند جنگ جهانیست!!