چهارشنبه سوری در کوردستان بخش یازدهم
چهارشنبه سوری در کوردستان_بخش یازدهم
سفال شکنی
در مورد رسم سفال شکنی ( شب چهارشنبه‌ها) و روز چهار شنبه سوری ، الزاماً باید این نکته را یادآور شد که : بر اساس یک اعتقاد دیرینه چون بخواهند فردی را در حال رفتن،بد بدرقه کنند و غرض این باشد که دیگر آن شخص بر نگردد و او ار هیچگاه نبینند، بدنبال او یک ظرف کهنة سفالی ( که معمولا از نوع دیزی یا امثال آن است و بمرور ایام ترک برداشته و سیاه شده است) می شکنند و معتقدند : دیگر چهرة این آدم را که بعللی از او متنفر شده‌اند نخواهند دید و همچنین معتقدند که این کار برای آن شخص ایجاد گرفتاری و بلا خواهد کرد.
همانطوری که بر عکس این قضیه یعنی ( آب روشن بدنبال مسافر ریختن برای سلامت و امید به دیدار مجدد) بین اکثر اهالی نقاط مختلف ایران رسم است. رسم بد بدرقه کردن با شکستن کهنه سفال در میان اهالی این سامان نیز سنتی است دیرینه .
باری… بر اساس معتقدات مذکور، عصر روز چهارشنبه سوری(چوارشمه کله) در هر خانه، سفال کهنه‌ای را که قبلا آماده کرده‌اند دم دوازده میشکنند و میگویند « بر وچهار شنبه نحس تا دیگر برنگردی. برو و تمام نحوستت را با خود ببر» در این مورد نیز عقیده دارند که نباید به سفال شکسته‌ها دست زد.
این سفال کهنه را در اصطلاح محلی زبان خود: کاسه کلکه میگویند.
کلیه مراسم چهارشنبه سوری( چوارشمه کله) در اینجا پایان پذیرفته است. البته در طول 24 ساعت چهارشنبه . بچه ها و جوانها لباس نو می پوشند: خاواده‌ها غذاهای مخصوص ، از جمله انواع آش می پزند. و تنقلاتی از قبیل آجیل و قل و شیرینی مصرف می شود. اغلب خانواده‌ها در این روز گندم و کنجد و نخود و عدس برشته که در خانه تهیه میشودبرای بچه‌ها روبراه می کند- حال اگر بر حسب اتفاق زمانی، شب چهارشنبه سوری و شب عید همزمان باشد، از ظهر روز سه شنبه تا غروب تمام رسوم یاد شده را اجرا و بعد بمراسم عید نوروز که بسیار مفصل و در خور تحریر جداگانه ای است می پردازند. عقیده بر این است که ظهور عید قسمت اعظم چهارشنبه را در خود حل کرده
و بر آن سایه میاندازد.
#کورد
#کوردستان
#فرهنگ
#تمدن
#اصالت
سفال شکنی
در مورد رسم سفال شکنی ( شب چهارشنبه‌ها) و روز چهار شنبه سوری ، الزاماً باید این نکته را یادآور شد که : بر اساس یک اعتقاد دیرینه چون بخواهند فردی را در حال رفتن،بد بدرقه کنند و غرض این باشد که دیگر آن شخص بر نگردد و او ار هیچگاه نبینند، بدنبال او یک ظرف کهنة سفالی ( که معمولا از نوع دیزی یا امثال آن است و بمرور ایام ترک برداشته و سیاه شده است) می شکنند و معتقدند : دیگر چهرة این آدم را که بعللی از او متنفر شده‌اند نخواهند دید و همچنین معتقدند که این کار برای آن شخص ایجاد گرفتاری و بلا خواهد کرد.
همانطوری که بر عکس این قضیه یعنی ( آب روشن بدنبال مسافر ریختن برای سلامت و امید به دیدار مجدد) بین اکثر اهالی نقاط مختلف ایران رسم است. رسم بد بدرقه کردن با شکستن کهنه سفال در میان اهالی این سامان نیز سنتی است دیرینه .
باری… بر اساس معتقدات مذکور، عصر روز چهارشنبه سوری(چوارشمه کله) در هر خانه، سفال کهنه‌ای را که قبلا آماده کرده‌اند دم دوازده میشکنند و میگویند « بر وچهار شنبه نحس تا دیگر برنگردی. برو و تمام نحوستت را با خود ببر» در این مورد نیز عقیده دارند که نباید به سفال شکسته‌ها دست زد.
این سفال کهنه را در اصطلاح محلی زبان خود: کاسه کلکه میگویند.
کلیه مراسم چهارشنبه سوری( چوارشمه کله) در اینجا پایان پذیرفته است. البته در طول 24 ساعت چهارشنبه . بچه ها و جوانها لباس نو می پوشند: خاواده‌ها غذاهای مخصوص ، از جمله انواع آش می پزند. و تنقلاتی از قبیل آجیل و قل و شیرینی مصرف می شود. اغلب خانواده‌ها در این روز گندم و کنجد و نخود و عدس برشته که در خانه تهیه میشودبرای بچه‌ها روبراه می کند- حال اگر بر حسب اتفاق زمانی، شب چهارشنبه سوری و شب عید همزمان باشد، از ظهر روز سه شنبه تا غروب تمام رسوم یاد شده را اجرا و بعد بمراسم عید نوروز که بسیار مفصل و در خور تحریر جداگانه ای است می پردازند. عقیده بر این است که ظهور عید قسمت اعظم چهارشنبه را در خود حل کرده
و بر آن سایه میاندازد.
#کورد
#کوردستان
#فرهنگ
#تمدن
#اصالت
۱.۷k
۲۵ اسفند ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.