حُبّ ِ الوطن

به ایمان قَسَم ،به عشق، به آزادی، به حقیقت، به شرف، و به خداییِ خدا قسم که در قلبِ آنکس که خانه اش را می‌خواهد، زادگاهش را دوست دارد، و حُبّ ِ وطن فراوان دارد، همیشه نوری هست، همیشه چراغی، همیشه شعله‌یی ،آفتابی، روشناییِ بی پایانی ...
در مَتنِ سنگین ترین دردها،برایش، راهِ درمانی هست ...
در اندوه و عذابِ بی‌پایان، سَبُکبالی و نشاطی هست ...
در فقر ثروتی هست؛ در اسارت، عِطرِ نجاتی هست، در دَمِ مرگ ، روشناییِ توکّلی هست ...

به فرزندانِ خود، اگر به راستی خواهانِ خوشبختیِ عمیقِ آنها هستید، و اگر می‌خواهید که در قلب‌هایشان همیشه مِهری باشد، عطوفتی، صفایی، شوقی، و سلامتِ آرامش بخشی، حُبّ ِ الوطن را بیاموزید ...
______________________
شما اگر می‌دانید «ایمان» چیست، بدانید که مهرِ به میهن، از اوجِ ایمان سرچشمه می‌گیرد، و اگر نمی‌دانید چیست، بدانید که ایمان، همان چشمه‌ی آبِ حیات است، همان علتِ زیستن ، کوشیدن ، رفتن، جنگیدن، فریاد کشیدن، آواز خواندن، خوردن، نوشیدن، و تنها علتِ راستینِ حضور.
______________________
هر کس که عشقِ به وطن ندارد ، قلبش از ایمان خالیِ خالی‌ست؛ و آنکس که قلبش از ایمان خالی‌ست، روحش زنجیریِ دائمِ دنائت است ...

#نادر_ابراهیمی
#بر_جاده‌های_آبی_سرخ

ص۱۹۷_۱۹۸