شهید علیمردان خان بختیاری

حکومت وقت مهر وقسم نامه نوشت ک جانش در امان است اگرخود راتسلیم کند
مدتی ازاین کار صرف نظر کرد

مردم بختیاری
درخوزستان
ب اوگفتن
ک ب تهران نرو ما ازتوحمایت میکنیم


اما خان بزرگ گفت ازحمایت شما سپاسگزارم ولی ادامه ی جنگ و خونریزی دیگر ب صلاح نیست


در دادگاه وقتی محاکمه اش کردن اعتراض کرد ک این دادگاه صالح نیست واین انگلیسی های اجنبی هستن ک ب من حکم محاکمه میدهند



دوسال در زندان بود


وقتی سحرگاه او را به سمت جوخه ی اعدام بردن
از سربازی ب میخواست چشم بندبه چشمانش ببنده
گفت بگذاراین لحظه جالب وتماشایی رو ک قطعا مافوق شما را خوشحال خواهد کرد
من هم در آخرین لحظات عمرم ببینم چراکه تاکنون
ندیدم این چنین شیری چون من دست بسته میان مشتی
شغال


آنگاه
کلاه حکومتی رو در دستانش بهم فشرد
آن را زیر پا انداخت
ولگد مال وخاکی کرد
وباصدای رسا وبلندش فریاد زد

*زنده باد ایران وآزادی*

چند لحظه بعد باشلیک گلوله ها ایستاد جان باخت
وخون پاکش بر زمین ریخته شد.
پس ازشنیدن این خبر
مردان ایل سیاه چادرهارا
بر افکندن همه ی زنان بختیاری در عزای او گیس هارا بریدن . مردان تا مدت ها تیغ به صورت نزدن.
برای او
اشعار حماسی سرودن
وهنوز یاد ونامش در دل ها زنده است گرچ
سالیان درازی بود ک گمنام بود