💠«مشایه» نماد اصیل حرکت عمومی مردم برای تحقق ظهور منجی...بخش اول💠

روزنامه جوان 1403/05/22

💠«مشایه» نماد اصیل حرکت عمومی مردم برای تحقق ظهور منجی💠

اربعین حسینی به عنوان یک رویداد تمدنی آینده‌ساز از مهم‌ترین اتفاقاتی است که بشریت در طول تاریخ تجربه کرده است. در این پیاده‌روی تاریخی، موج جمعیت از سراسر جهان راهی سرزمین عراق می‌شود تا با حضور در مراسم بزرگ چهلمین روز از شهادت اباعبدالله الحسین (ع) و برائت از دشمنان دین‌مبین‌اسلام، خود را برای ظهور یگانه‌منجی عالم بشریت امام‌زمان (ارواحنا فداه) آماده کند. با این اوصاف مسئله نقش‌آفرینی حکومت‌ها در این فرایند مهم تمدنی مسئله‌ای است که باید با حساسیت و دقت به آن نگاه کرد. باید با عطف به این موضوع که پیاده‌روی اربعین رزمایش ملت‌هاست، مسئله چگونگی نقش آفرینی حکومت‌ها در این فرایند را مورد کنکاش قرار داد. آنچه مسلم بوده، تعلق خاطر ملت‌های جهان به مسئله اربعین و اراده آحاد جوامع به برگزاری این رویداد جهانی بدون ذره‌ای شک و تردید است. در عین حال آنچه می‌تواند از یک سو موجب تقویت و از سوی دیگر استمرار این حرکت شود، گونه‌های عملکرد دولت‌ها در قبال این فرایند ارزشمند و بی‌نظیر است. در ادامه این نوشتار در قالب تحلیلی به بررسی ابعاد حضور مردم در رویداد اربعین و نحوه نقش‌آفرینی حکومت‌ها در این فرایند بهتر خواهیم پرداخت.

«اربعین» نماد حرکت عمومی برای ظهور

اربعین را با توجه به جنبه‌های مثال‌زدنی‌ای که دارد می‌توان به عنوان نماد واضح حرکت عمومی مردم برای تحقق پیش‌زمینه‌های عصر ظهور امام زمان (عج) تعریف کرد. حرکت عمومی مردم برای تحقق شاخصه‌های عصر ظهور یک از دغدغه‌های اصلی رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم انقلاب است. بر اساس مطالبه آیت‌الله خامنه‌ای، هدف اصلی از صدور بیانیه گام دوم انقلاب انضباط دادن به حرکت عمومی مردم به سمت آن هدف بزرگ یعنی طلوع خورشید ولایت عظمی است. امام خمینی (ره) نیز بار‌ها در بیانات خود فرمود ه‌اند که هدف از انقلاب اسلامی زمینه‌سازی برای ظهور امام زمان (عج) بوده است. نکته دیگر آنکه رویداد تمدنی اربعین با تقویت نماد‌های اخلاق، همزیستی، امنیت جمعی، محبت و اولویت‌یابی ویژگی‌های انسان موحد جلوه‌گر می‌شود. براساس نظرسنجی‌های میدانی انجام شده از سوی نگارنده این مطلب از یک جامعه آماری تحقیقی‌میدانی ۲۰۰ نفری و با تقسیم تعداد نفرات پاسخ‌دهنده به سؤالات، ۷۰ درصد مخاطبان نسبت به رویداد اربعین، از جنبه نمادین‌ومعنوی گزینه «تعلق خاطر» را مورد تأکید قرار داده و گفته‌اند که تا هرزمان از عمرشان که بتوانند در پیاده‌روی حضور خواهند یافت. حدود ۲۵ درصد هم گفته‌اند که مایل به تکرار این تجربه در سال بعد هستند. ۵ درصد این افراد نیز استمرار حرکت خود را منوط به برخی شروط زندگی کرده‌اند. توجه به مسئله تعلق خاطر مردم به اربعین از جنبه نماد‌های آن ضروری است. مثل تعلق خاطر پیامبر (ص) نسبت به مکه، هنگامی که حضرت از دیار بیت‌الله‌الحرام به مدینه هجرت می‌کرد، در مسیر هنگامی که به جحفه رسید، در حالی که از فشار مشرکان محزون و ناراحت بود، به یاد «مکه» آه سردی کشید، در این هنگام جبرئیل نازل شد و آیه «إنَّ الّذی فَرَضَ عَلَیک القُرْآنَ لَرادُّک إلی مَعادٍ؛ آن کس که قرآن را بر تو فرض کرد، تو را به جایگاهت بازمی‌گرداند» (قصص:۸۶) را برای پیامبر (ص) نازل و او را دلداری داده است. با توجه به این روایت اربعین را می‌توان نماد تمرین و حرکت عمومی مردم برای تحقق ظهور و تعلق خاطر آن‌ها به امام عصر، اهتمام جمعی برای زمینه‌سازی ظهور‌منجی (عج) در آخرالزمان است. مشایه در حقیقت نماد اصیل حرکت عمومی مردم برای رسیدن به قله‌های تحقق شاخصه‌های عصر ظهور امام عصر (عج) است.

ادامه در پست بعدی.....