بسم رب الشهدا و الصدیقین
بسم رب الشهدا و الصدیقین
شهید غلامحسین اسداللهی
ولادت : ۱۳۱۹ روستای باغنو ، شهرستان تربت جام
شهادت : ۱۳۶۲/۱۲/۰۸
محل شهادت : محور عملیاتی جزیره مجنون ، عملیات خیبر
نحوه شهادت : اصابت ترکش به سر
تاهل : متاهل دارای چهار فرزند
مزار : یادبوی در بهشت رضا (ع) ، جاوید الاثر
فروردين سال1319، در روستاى باغنو از توابع شهرستان تربت جام به دنيا آمد. در هفت سالگى پدر و در هشت سالگى مادر خود را از دست داد و بعد از چند سال با برادر و خواهرانش به مشهد آمد و به كفاشى و كار در قهوهخانه و قنادى پرداخت. دوره ابتدايى را به طور شبانه خواند و علاقه زيادى به درس و قرآن داشت.
او در 18 سالگى براى خدمت سربازى رفت
در سال 1344 و در بيست و چهار سالگى، با خانم ليلىنژاد كه دخترى از خانواده اى مذهبى بود ازدواج كرد و مراسم عقد و ازدواج بسيار ساده برگزار شد.
او به امام(ره) علاقه داشت و به همه سفارش مى كرد كه ايشان را تنها نگذارند. و هنگامى كه كسى به امام(ره) و روحانيت بى احترامى مى كرد بسيار عصبانى مى شد و مى گفت: با او رفت وآمد نداشته باشید
همه را به حفظ ارزشها و آرمانهاى انقلاب و ايستادن در مقابل ضد انقلاب و منافقين سفارش مى کرد .
در سال 1359 در منطقه سوسنگرد بر اثر اصابت تركش خمپاره مجروح و در بيمارستانى در اهواز بسترى شد. يك بار ديگر هم مجروح شد و در يكى از بيمارستانهاى تهران بسترى شد، ولى به خانواده خود چيزى نگفت.
شهيد اسداللهى در عمليات هاى زيادى شركت كرده بود كه از آن جمله مى توان به عمليات والفجر مقدماتى، والفجر 1، والفجر3 و عملیات خیبر اشاره کرد .
او به علت داشتن شجاعت و خوشرویی بسيار مورد توجه فرماندهان رده بالا بود و همين خصوصيات باعث دلگرمى زير دستان او نيز شده بود. از خصوصيات بارز او شجاعت بود.
در عمليات خيبر و در محور عملياتى جزيره مجنون، او به همراه دو تن از دوستانش پيشروى مى كنند، تا اينكه از آب دجله و فرات مى گذرند و هرچه به اين سه نفر اعلام مى شود كه عقبنشينى كنيد، مى گويند: «اگر عقب نشينى كنيم، تلفات زيادى مى دهيم.» و به اين ترتيب به پيشروى ادامه مى دهند، تا اينكه او پس از مقاومت سرسختانه، بر اثر اصابت تركش به سر در 8 اسفند 1362 به شهادت مى رسد.
يكى از همرزمانش شب قبل از عمليات او را در حال نماز و راز و نياز با خدا مى بيند. وقتى جوياى حال او مى شود، مى گويد: «مىترسم شهادت نصيبم نشود.»
پيكر مطهر او در جبهه باقى ماند، اما تمثالى به يادگار از او تشييع و در بهشت رضا(ع) به خاك سپرده شد.
امروز به نیابت از شهید غلامحسین اسداللهی و همرزمانش یک آیه الکرسی و یک صلوات ختم کنیم
امام و شهدا را یاد کنیم با ذکر صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
شهید غلامحسین اسداللهی
ولادت : ۱۳۱۹ روستای باغنو ، شهرستان تربت جام
شهادت : ۱۳۶۲/۱۲/۰۸
محل شهادت : محور عملیاتی جزیره مجنون ، عملیات خیبر
نحوه شهادت : اصابت ترکش به سر
تاهل : متاهل دارای چهار فرزند
مزار : یادبوی در بهشت رضا (ع) ، جاوید الاثر
فروردين سال1319، در روستاى باغنو از توابع شهرستان تربت جام به دنيا آمد. در هفت سالگى پدر و در هشت سالگى مادر خود را از دست داد و بعد از چند سال با برادر و خواهرانش به مشهد آمد و به كفاشى و كار در قهوهخانه و قنادى پرداخت. دوره ابتدايى را به طور شبانه خواند و علاقه زيادى به درس و قرآن داشت.
او در 18 سالگى براى خدمت سربازى رفت
در سال 1344 و در بيست و چهار سالگى، با خانم ليلىنژاد كه دخترى از خانواده اى مذهبى بود ازدواج كرد و مراسم عقد و ازدواج بسيار ساده برگزار شد.
او به امام(ره) علاقه داشت و به همه سفارش مى كرد كه ايشان را تنها نگذارند. و هنگامى كه كسى به امام(ره) و روحانيت بى احترامى مى كرد بسيار عصبانى مى شد و مى گفت: با او رفت وآمد نداشته باشید
همه را به حفظ ارزشها و آرمانهاى انقلاب و ايستادن در مقابل ضد انقلاب و منافقين سفارش مى کرد .
در سال 1359 در منطقه سوسنگرد بر اثر اصابت تركش خمپاره مجروح و در بيمارستانى در اهواز بسترى شد. يك بار ديگر هم مجروح شد و در يكى از بيمارستانهاى تهران بسترى شد، ولى به خانواده خود چيزى نگفت.
شهيد اسداللهى در عمليات هاى زيادى شركت كرده بود كه از آن جمله مى توان به عمليات والفجر مقدماتى، والفجر 1، والفجر3 و عملیات خیبر اشاره کرد .
او به علت داشتن شجاعت و خوشرویی بسيار مورد توجه فرماندهان رده بالا بود و همين خصوصيات باعث دلگرمى زير دستان او نيز شده بود. از خصوصيات بارز او شجاعت بود.
در عمليات خيبر و در محور عملياتى جزيره مجنون، او به همراه دو تن از دوستانش پيشروى مى كنند، تا اينكه از آب دجله و فرات مى گذرند و هرچه به اين سه نفر اعلام مى شود كه عقبنشينى كنيد، مى گويند: «اگر عقب نشينى كنيم، تلفات زيادى مى دهيم.» و به اين ترتيب به پيشروى ادامه مى دهند، تا اينكه او پس از مقاومت سرسختانه، بر اثر اصابت تركش به سر در 8 اسفند 1362 به شهادت مى رسد.
يكى از همرزمانش شب قبل از عمليات او را در حال نماز و راز و نياز با خدا مى بيند. وقتى جوياى حال او مى شود، مى گويد: «مىترسم شهادت نصيبم نشود.»
پيكر مطهر او در جبهه باقى ماند، اما تمثالى به يادگار از او تشييع و در بهشت رضا(ع) به خاك سپرده شد.
امروز به نیابت از شهید غلامحسین اسداللهی و همرزمانش یک آیه الکرسی و یک صلوات ختم کنیم
امام و شهدا را یاد کنیم با ذکر صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
- ۲.۱k
- ۱۰ فروردین ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط