عزیزم سوگواری برای آدمی که از دست دادی کار اشتباهی نیست.

عزیزم سوگواری برای آدمی که از دست دادی کار اشتباهی نیست. مهم نیست که چطور از دستش دادی، مهم نیست که کجا رفته یه کشور دیگه یا یه دنیای دیگه، در هر صورت جاش خالیه و اون جا، علی‌رغم خالی بودنش، سنگینی می‌کنه، رو قلبت، رو زندگیت. تو هر نفست سنگینیش رو احساس می‌کنی و تو حق داری که ناراحت باشی. همه بهت می‌گن ارزش ناراحتیت رو نداره ولی تو برای زندگیت ناراحتی که یه تیکه از پازلش دیگه نیست، هیچوقت قرار نیست باشه. تو برای کارهایی که با هم و برای هم کردین ناراحتی. خیلی طول کشید تا بفهمم جنگیدن با خودم و انکار احساسی که نسبت به اتفاقات دارم به معنای قوی بودن نیست و صادقانه بگم، من ناراحتم و این ناراحتی تا همیشه یک بخشی از من‌ می‌مونه، می‌ذارمش به جای کسی که از دست دادمش و دیگه نیست، هیچوقت نخواهد بود.




.
.
.


.

.

.








هر چیزی که‌ متقابل نباشه، محکوم به اتمامه.

-هشتِ‌دی
-پنجُ‌چهلُ‌چهارِ‌عصر