دلا شب ها نمی نالی به زاری سر راحت به بالین می گذاری تو صاحب درد بودی ناله سر کن و خبر از درد بیدردی نداری بنال ای دل که رنج شادمانی ست بمیر ای دل که مرگت زندگانی ست