وصیت نامه سیمین بهبهانی

ه اذعان هواداران زنده یاد سیمین بهبهانی او که نیاز به معرفی ندارد و شعرهای او سال ها است در دل و زبان دوستداران شعر و غزل زمزمه می شود؛ اگرچه بامداد (سه‌شنبه، 28 مردادماه) در سن 87سالگی بر اثر ایست قلبی و تنفسی دار فانی را وداع گفت و روی در نقاب خاک کشید، اما وصیتش با حال و هوای نوشیدن دو فنجان چای شنیدن دارد.

وصــیــت کـــرده ام بــعــد از مــرگــم؛

هــمــراه مــن دو تــا فــنـجــان چـــای هــم دفــن کــنـنـد . . . !

شــایــد صـحـبــت هــای مــن بـا خــدا بـه درازا کـشیــد!

بـه هـرحــال دلـخــوریـهـا کــم نـیـســت،

از بــنـدگـانــش . . .

هــمـانـهایـی کـه بــی اجــازه وارد شــدنــد،

خــودخــواهــانــه قـضــاوت کــردنـد،

بـی مــقـدمــه شـکسـتـنـد،

و بــی خــداحـافـظــی رفــتـنـد . . .
دیدگاه ها (۱)

میرسد روزی....

ای که توایی همه کسم

پشت شیشه برف می بارد

گاهی باید بد بود...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط