تو

تو
مرا به عصر حجر بر می‌گردانی!
زمانی که آدم
چای را
با خنده حوا
شیرین می‌کرد ...
دیدگاه ها (۱)

منچون پروانه اے بـی قرار حوالے دوست داشتنتنفس مے ڪشمعشق بازے...

زلفت رهاست از همه سو مثل آبشاردست مرا هم ای شب بی‌انتها بگیر...

قند جان!شیرین تر از قندی

🌤  .         به من بتاب!           که سنگِ سردِ درّه‌ام     ...

به قد یک خوردن چای تلخ با من باشکه تلخ با تو عزیزم هنوز شیری...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط