/
2
محمود درویش گفته بود:
محمود درویش گفته بود:
«بازویت افتاد آن را بردار
و با آن دشمنت را بزن
چاره‌ای نیست»
🔺حماسه شهید یحیی سنوار
🔹"فرماندهی در جنگ ما امامت است نه هدایت" اساسا مکتب مقاومت همین است؛ غیر از این باشد مقاومتی پا نمیگیرد، جهادی نیست، و عزتی نمایان نمیشود. در مکتب مقاومت فرمانده در پیشانی میدان است؛ " فریادشان این است که بیا؛ نه اینکه برو"! کِی چنین شیرمردانی در دل تونل ها پنهان میشوند؟ کِی آزادگانی چون شهید یحیی سنوار اسیر را سپر خود قرار میدهند؟ آنها میجنگند، در پیشانی لشکر هم میجنگند، تا آخرین نفس هم میجنگند. تصاویری که از پیکر مطهر شهید سنوار منتشر شده، از یک حماسه بزرگ حکایت دارد؛ بزرگمردی که مثل یک شیر زخمی تا آخرین لحظات ابهت خود را حفظ کرده و در برابر دشمن ضعف نشان نمیدهد و با اراده ای استوار، در حالی که دست راستش را از دست داده و با بندی آن را بسته تا خونریزی بیش از آنچه هست او را از پا در نیاورد، در حالی که یک انگشت دست چپش کاملا قطع شده، رمقی ندارد و تنها در ویرانه ای بر یک مبل نشسته است، پهپاد شناسایی دشمن را به سخره میگیرد و ابهت و شجاعت یک رزمنده واقعی را به نمایش میگذارد.
🔹تصاویری که صهیونیست ها از شهادت سنوار منتشر کردند او را در تاریخ ماندگار خواهد کرد. این فقط یک مرگ نبود؛ حتی یک شهادت معمولی هم نبود؛ این یک حماسه بود؛ یک مکتب؛ روایتی از یک ایثار توام با شجاعت و رشادت که در تاریخ ماندگار خواهد شد. سنوار تمام آن روزهایی که ادعا میشد پنهان شده است در خط مقدم درگیری با صهیونیست ها بوده است؛ تمام پنهان شدنش همان چفیه ای بود که بر چهره اش پیچیده بود. او از مرگ نمیترسید، همانگونه که در سخنرانی معروفش از امام علی علیه السلام نقل کرد که "دو روز در زندگی انسان هست؛ روزی که در آن مرگ سرنوشت تو نیست، و روزی که مرگ سرنوشت تو است؛ در روز اول هیچکس نمیتواند به تو آسیبی برساند، و در روز دوم هیچکس نمیتواند تو را نجات بدهد" و شهید یحیی سنوار تمام روز اول را در دل همه مخاطرات به سلامت زیست تا سرانجام روز دوم فرا رسید و روز دوم یقینا چیزی جز حکمت پروردگار نبوده است. ان شاءالله که مورد شفاعت ویژه امیر مومنان امام علی علیه السلام است و پاداش سالها مجاهدتش را نیز از پروردگارش خواهد گرفت، ضمن آنکه برکت خون این مجاهد و فرمانده بزرگ یقینا بنیان رژیم منحوس را هر روز سست تر خواهد کرد.
«بازویت افتاد آن را بردار
و با آن دشمنت را بزن
چاره‌ای نیست»
🔺حماسه شهید یحیی سنوار
🔹"فرماندهی در جنگ ما امامت است نه هدایت" اساسا مکتب مقاومت همین است؛ غیر از این باشد مقاومتی پا نمیگیرد، جهادی نیست، و عزتی نمایان نمیشود. در مکتب مقاومت فرمانده در پیشانی میدان است؛ " فریادشان این است که بیا؛ نه اینکه برو"! کِی چنین شیرمردانی در دل تونل ها پنهان میشوند؟ کِی آزادگانی چون شهید یحیی سنوار اسیر را سپر خود قرار میدهند؟ آنها میجنگند، در پیشانی لشکر هم میجنگند، تا آخرین نفس هم میجنگند. تصاویری که از پیکر مطهر شهید سنوار منتشر شده، از یک حماسه بزرگ حکایت دارد؛ بزرگمردی که مثل یک شیر زخمی تا آخرین لحظات ابهت خود را حفظ کرده و در برابر دشمن ضعف نشان نمیدهد و با اراده ای استوار، در حالی که دست راستش را از دست داده و با بندی آن را بسته تا خونریزی بیش از آنچه هست او را از پا در نیاورد، در حالی که یک انگشت دست چپش کاملا قطع شده، رمقی ندارد و تنها در ویرانه ای بر یک مبل نشسته است، پهپاد شناسایی دشمن را به سخره میگیرد و ابهت و شجاعت یک رزمنده واقعی را به نمایش میگذارد.
🔹تصاویری که صهیونیست ها از شهادت سنوار منتشر کردند او را در تاریخ ماندگار خواهد کرد. این فقط یک مرگ نبود؛ حتی یک شهادت معمولی هم نبود؛ این یک حماسه بود؛ یک مکتب؛ روایتی از یک ایثار توام با شجاعت و رشادت که در تاریخ ماندگار خواهد شد. سنوار تمام آن روزهایی که ادعا میشد پنهان شده است در خط مقدم درگیری با صهیونیست ها بوده است؛ تمام پنهان شدنش همان چفیه ای بود که بر چهره اش پیچیده بود. او از مرگ نمیترسید، همانگونه که در سخنرانی معروفش از امام علی علیه السلام نقل کرد که "دو روز در زندگی انسان هست؛ روزی که در آن مرگ سرنوشت تو نیست، و روزی که مرگ سرنوشت تو است؛ در روز اول هیچکس نمیتواند به تو آسیبی برساند، و در روز دوم هیچکس نمیتواند تو را نجات بدهد" و شهید یحیی سنوار تمام روز اول را در دل همه مخاطرات به سلامت زیست تا سرانجام روز دوم فرا رسید و روز دوم یقینا چیزی جز حکمت پروردگار نبوده است. ان شاءالله که مورد شفاعت ویژه امیر مومنان امام علی علیه السلام است و پاداش سالها مجاهدتش را نیز از پروردگارش خواهد گرفت، ضمن آنکه برکت خون این مجاهد و فرمانده بزرگ یقینا بنیان رژیم منحوس را هر روز سست تر خواهد کرد.
۲.۵k
۲۷ مهر ۱۴۰۳
