ویژگی علمای سوء آخرالزمان در بیان امام حسن عسکری علیه السلام
ویژگی علمای سوء آخرالزمان در بیان امام حسن عسگری علیه السلام
از حضرت امام حسن عسكري (عليه السّلام) روايت كردهاند كه به ابيهاشم جعفري كه از بزرگان شيعه است، فرمود:
عَنِ اَلْإِمَامِ اَلْحَسَنِ اَلْعَسْكَرِيِّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَنَّهُ قَالَ لِأَبِي هَاشِمٍ اَلْجَعْفَرِيِّ يَا أَبَا هَاشِمٍ سَيَأْتِي زَمَانٌ عَلَى اَلنَّاسِ وُجُوهُهُمْ ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ مُظْلِمَةٌ مُتَكَدِّرَةٌ اَلسُّنَّةُ فِيهِمْ بِدْعَةٌ وَ اَلْبِدْعَةُ فِيهِمْ سُنَّةٌ اَلْمُؤْمِنُ بَيْنَهُمْ مُحَقَّرٌ وَ اَلْفَاسِقُ بَيْنَهُمْ مُوَقَّرٌ أُمَرَاؤُهُمْ جَاهِلُونَ جَائِرُونَ وَ عُلَمَاؤُهُمْ فِي أَبْوَابِ اَلظَّلَمَةِ [سَائِرُونَ] أَغْنِيَاؤُهُمْ يَسْرِقُونَ زَادَ اَلْفُقَرَاءِ وَ أَصَاغِرُهُمْ يَتَقَدَّمُونَ عَلَى اَلْكُبَرَاءِ وَ كُلُّ جَاهِلٍ عِنْدَهُمْ خَبِيرٌ وَ كُلُّ مُحِيلٍ عِنْدَهُمْ فَقِيرٌ لاَ يُمَيِّزُونَ بَيْنَ اَلْمُخْلِصِ وَ اَلْمُرْتَابِ لاَ يَعْرِفُونَ اَلضَّأْنِ مِنَ اَلذِّئَابِ عُلَمَاؤُهُمْ شِرَارُ خَلْقِ اَللَّهِ عَلَى وَجْهِ اَلْأَرْضِ لِأَنَّهُمْ يَمِيلُونَ إِلَى اَلْفَلْسَفَةِ وَ اَلتَّصَوُّفِ وَ اَيْمُ اَللَّهِ إِنَّهُمْ مِنْ أَهْلِ اَلْعُدُولِ وَ اَلتَّحَرُّفِ يُبَالِغُونَ فِي حُبِّ مُخَالِفِينَا وَ يُضِلُّونَ شِيعَتَنَا وَ مُوَالِيَنَا إِنْ نَالُوا مَنْصَباً لَمْ يَشْبَعُوا عَنِ اَلرِّشَاءِ وَ إِنْ خُذِلُوا عَبَدُوا اَللَّهَ عَلَى اَلرِّيَاءِ أَلاَ إِنَّهُمْ قُطَّاعُ طَرِيقِ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلدُّعَاةُ إِلَى نِحْلَةِ اَلْمُلْحِدِينَ فَمَنْ أَدْرَكَهُمْ فَلْيَحْذَرْهُمْ وَ لْيَصُنْ دِينَهُ وَ إِيمَانَهُ ثُمَّ قَالَ يَا أَبَا هَاشِمٍ هَذَا مَا حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ آبَائِهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ هُوَ مِنْ أَسْرَارِنَا فَاكْتُمْهُ إِلاَّ عَنْ أَهْلِهِ.
اي ابوهاشم زماني بر مردم بيايد كه صورتشان شاد و خندان و دل ايشان تيره و تاريك شود.دستور ديني در ميانشان بدعت و بدعت در ميان ايشان سنت است. مؤمن نزد آنان خوار و حقير است و فاسق در ميان آنان محترم ميباشد. فرماندارانشان زورگو و علمايشان درب خانه ستمكاران ميروند. ثروتمندانشان توشه فقراء را ميدزدند و كوچكهايشان بر بزرگانشان تقدم ميجويند، هر ناداني نزد ايشان اهل خبره است و هر حيلهگري نزدشان فقير باشد. تميز ندهند بين اهل خلوص و اهل شك و نشناسند ميش را از گرگ. علماي آنان بدترين خلق خدا بر روي زمين هستند، زيرا به فلسفه - عقايد باطلِ كفارِ يونان و گبرهاي ايران - و تصوّف تمايل پيدا ميكنند. به خدا قسم چنين علمائي با ما دشمن هستند و دين را تغيير و تحريف كنند، اصرار بر دوستي با مخالفان ما دارند، پيروان و دوستان ما را گمراه ميكنند، پس اگر به مقامي برسند از رشوه سير نميشوند و چون منكوب و بيچاره شوند، به عبادت رياكارانه ميپردازند. آگاه باش كه ايشان راهزنان دين و دعوت كنندگان به راه بيديني هستند. پس هر كس ايشان را درك كند، بايد از ايشان برحذر باشد و دين و ايمان خود را حفظ كند».
از حضرت امام حسن عسكري (عليه السّلام) روايت كردهاند كه به ابيهاشم جعفري كه از بزرگان شيعه است، فرمود:
عَنِ اَلْإِمَامِ اَلْحَسَنِ اَلْعَسْكَرِيِّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَنَّهُ قَالَ لِأَبِي هَاشِمٍ اَلْجَعْفَرِيِّ يَا أَبَا هَاشِمٍ سَيَأْتِي زَمَانٌ عَلَى اَلنَّاسِ وُجُوهُهُمْ ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ مُظْلِمَةٌ مُتَكَدِّرَةٌ اَلسُّنَّةُ فِيهِمْ بِدْعَةٌ وَ اَلْبِدْعَةُ فِيهِمْ سُنَّةٌ اَلْمُؤْمِنُ بَيْنَهُمْ مُحَقَّرٌ وَ اَلْفَاسِقُ بَيْنَهُمْ مُوَقَّرٌ أُمَرَاؤُهُمْ جَاهِلُونَ جَائِرُونَ وَ عُلَمَاؤُهُمْ فِي أَبْوَابِ اَلظَّلَمَةِ [سَائِرُونَ] أَغْنِيَاؤُهُمْ يَسْرِقُونَ زَادَ اَلْفُقَرَاءِ وَ أَصَاغِرُهُمْ يَتَقَدَّمُونَ عَلَى اَلْكُبَرَاءِ وَ كُلُّ جَاهِلٍ عِنْدَهُمْ خَبِيرٌ وَ كُلُّ مُحِيلٍ عِنْدَهُمْ فَقِيرٌ لاَ يُمَيِّزُونَ بَيْنَ اَلْمُخْلِصِ وَ اَلْمُرْتَابِ لاَ يَعْرِفُونَ اَلضَّأْنِ مِنَ اَلذِّئَابِ عُلَمَاؤُهُمْ شِرَارُ خَلْقِ اَللَّهِ عَلَى وَجْهِ اَلْأَرْضِ لِأَنَّهُمْ يَمِيلُونَ إِلَى اَلْفَلْسَفَةِ وَ اَلتَّصَوُّفِ وَ اَيْمُ اَللَّهِ إِنَّهُمْ مِنْ أَهْلِ اَلْعُدُولِ وَ اَلتَّحَرُّفِ يُبَالِغُونَ فِي حُبِّ مُخَالِفِينَا وَ يُضِلُّونَ شِيعَتَنَا وَ مُوَالِيَنَا إِنْ نَالُوا مَنْصَباً لَمْ يَشْبَعُوا عَنِ اَلرِّشَاءِ وَ إِنْ خُذِلُوا عَبَدُوا اَللَّهَ عَلَى اَلرِّيَاءِ أَلاَ إِنَّهُمْ قُطَّاعُ طَرِيقِ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلدُّعَاةُ إِلَى نِحْلَةِ اَلْمُلْحِدِينَ فَمَنْ أَدْرَكَهُمْ فَلْيَحْذَرْهُمْ وَ لْيَصُنْ دِينَهُ وَ إِيمَانَهُ ثُمَّ قَالَ يَا أَبَا هَاشِمٍ هَذَا مَا حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ آبَائِهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ هُوَ مِنْ أَسْرَارِنَا فَاكْتُمْهُ إِلاَّ عَنْ أَهْلِهِ.
اي ابوهاشم زماني بر مردم بيايد كه صورتشان شاد و خندان و دل ايشان تيره و تاريك شود.دستور ديني در ميانشان بدعت و بدعت در ميان ايشان سنت است. مؤمن نزد آنان خوار و حقير است و فاسق در ميان آنان محترم ميباشد. فرماندارانشان زورگو و علمايشان درب خانه ستمكاران ميروند. ثروتمندانشان توشه فقراء را ميدزدند و كوچكهايشان بر بزرگانشان تقدم ميجويند، هر ناداني نزد ايشان اهل خبره است و هر حيلهگري نزدشان فقير باشد. تميز ندهند بين اهل خلوص و اهل شك و نشناسند ميش را از گرگ. علماي آنان بدترين خلق خدا بر روي زمين هستند، زيرا به فلسفه - عقايد باطلِ كفارِ يونان و گبرهاي ايران - و تصوّف تمايل پيدا ميكنند. به خدا قسم چنين علمائي با ما دشمن هستند و دين را تغيير و تحريف كنند، اصرار بر دوستي با مخالفان ما دارند، پيروان و دوستان ما را گمراه ميكنند، پس اگر به مقامي برسند از رشوه سير نميشوند و چون منكوب و بيچاره شوند، به عبادت رياكارانه ميپردازند. آگاه باش كه ايشان راهزنان دين و دعوت كنندگان به راه بيديني هستند. پس هر كس ايشان را درك كند، بايد از ايشان برحذر باشد و دين و ايمان خود را حفظ كند».
۹۲۴
۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.