شعر

#شعر

بگذار دهانهای خود را پُر نکنیم
از این همه نامهای زبانگیر،
از این همه تشریفاتِ کِسالَتبار
این همه حرفهای مُظَنْطَن،
این همه مالِ من و مال تو،
این همه امضا کردنها
من ذهنی دارم
که اشیاء را در هم میریزد
یکی میکند، میآفریند،
در هم میریزد، برهنه میکند،
تا روشنایی جهان
به یکپارچگی اقیانوس برسد.
تمامیتی گُسترده و کَریم،
عطری خروشان...

▫ ️بخشی از شعر «این همه نام»
▫ ️شاعر: پائولو نرودا
▫ ️کتاب: ما بسیاریم
▫ ️