سجاد کیانی شاعر بختیاری
آقای "سجاد کیانی" شاعر بختیاری، زاده‌ی سال ۱۳۷۱ خورشیدی، در ایذه است.
▪نمونه‌ی شعر بختیاری:
(۱)
ترال ترنه شلالِ بختیاری
ستین نوزین سوارِ آسماری
مَه وُ افتو دِراین ری وِ مالت
اِیا آساره ری گل سی شکالت
چویل وا بو کشالت ایدرایه
وِ سوزی رنگِ خالت ایدرایه
چویل سوزی خوشن جا خال تو نا
که حافظ هر کجان جا خال ِ تو دا
چنو جا ایونی مین سَر و مین تی
که باباطاهرم هرجا تونه دی
تو گل مینا بنوشِ کد شلالی
که آ بهمن وِ داغِ تو اینالی
مَیر برگت وِ عاشق رهم داره رحم
یه برنووِ که تیرن هم داره
هَمه وِ داغِ عشقت نالِ دانه
که ایرج هم وِ داغت زهم داره
همه خَنه یه تیرِ یادگاری
که اینالن ز داغِ بی قراری
همه ایگن وِ عشقت تا بمیرن
مه وُ آسارِ وُ افتو اسیرن.
(۲)
بویِ مهلوت سی یکی دی دل پَریشونت مونم
اورِ شیمه تییَلم برفی و بارونت مونم
هُشکه بی ری ای دلی بو تا یه رو نیبینمت
چی میی و او وِ رو بهسه وِ او جونت مونم
بی تو ار که چاله کور بوم ری وِ هیشکی نیکنم
بی ثمر دُر ایخُرم بی سر و سامونت مونم
نازلو وِ ای خدا تا جورِ افتو وِ نُکه کُه ایدِری
سی تو هی دُر ایخُرم گل افتَِو گردونت مونم
مینه دل هی تش ایگرم نَم دله تو کورنه
بوی مهلوت سی یکی دی دل پَریشونت مونم.
(۳)
کوگه رشته آسموری دل وِ تنگ رهده بیو
ای شکالِ بختیوری نر پلنگ رهده بیو
تی وِ رهتم بی قرارم جورِ دایی که کُرش
مینه سربوزی یِ چَو ویده وِ جَنگ رهده بیو
کورِنی که تی وِ رَت هی سا وِ افتو ایکنم
جورِ کوگی که دوبالش وَر فَشنگ رهده بیو
یادِ بُرگا تیزِ تو هی وَرکلاشنِن ای دلِ
وَرِ پنگِ تیزه هاشو دل وِ چنگ رهده بیو
عمرِ مو ره شو تمامه کی دِرایی چی زِلِ
بسکه سر کونه نیشتم تی مو لَنگ رهده بیو.
(۴)
هرکی که تونه دی وِ رَهِ پا ایزنه
اِز کو شِوِری بووِ وِ صحرا ایزنه
ار که تیه کالِته بنن می دل او:
سی دل تیه کالت دل وِ دریا ایزنه.
(۵)
جوری که تیات رهدِنه وِ مین خینم
شو تا دَمه صُو غیره تیات ایبینم
هرچی که بگم اِز تَوه عشقت کمه:
خسرو مونم زی برس ای شیرینم.
(۶)
یه آزادی گری اِز قومه وندم
ز تووه خان طلا و خانِ زندم
نشون دارم ز شیرون بختیاری:
به نومه لر همه جا سر بلندم.
(۷)
روزی وِ خوم ای بالیم مو برده شیرم
امرو ز بخده رَشه خوم دل گیرم
داستانه بخد دور بید، یارم نووید:
گل گل رَم ای کردن ز هنر شمشیرم.
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)
▪نمونه‌ی شعر بختیاری:
(۱)
ترال ترنه شلالِ بختیاری
ستین نوزین سوارِ آسماری
مَه وُ افتو دِراین ری وِ مالت
اِیا آساره ری گل سی شکالت
چویل وا بو کشالت ایدرایه
وِ سوزی رنگِ خالت ایدرایه
چویل سوزی خوشن جا خال تو نا
که حافظ هر کجان جا خال ِ تو دا
چنو جا ایونی مین سَر و مین تی
که باباطاهرم هرجا تونه دی
تو گل مینا بنوشِ کد شلالی
که آ بهمن وِ داغِ تو اینالی
مَیر برگت وِ عاشق رهم داره رحم
یه برنووِ که تیرن هم داره
هَمه وِ داغِ عشقت نالِ دانه
که ایرج هم وِ داغت زهم داره
همه خَنه یه تیرِ یادگاری
که اینالن ز داغِ بی قراری
همه ایگن وِ عشقت تا بمیرن
مه وُ آسارِ وُ افتو اسیرن.
(۲)
بویِ مهلوت سی یکی دی دل پَریشونت مونم
اورِ شیمه تییَلم برفی و بارونت مونم
هُشکه بی ری ای دلی بو تا یه رو نیبینمت
چی میی و او وِ رو بهسه وِ او جونت مونم
بی تو ار که چاله کور بوم ری وِ هیشکی نیکنم
بی ثمر دُر ایخُرم بی سر و سامونت مونم
نازلو وِ ای خدا تا جورِ افتو وِ نُکه کُه ایدِری
سی تو هی دُر ایخُرم گل افتَِو گردونت مونم
مینه دل هی تش ایگرم نَم دله تو کورنه
بوی مهلوت سی یکی دی دل پَریشونت مونم.
(۳)
کوگه رشته آسموری دل وِ تنگ رهده بیو
ای شکالِ بختیوری نر پلنگ رهده بیو
تی وِ رهتم بی قرارم جورِ دایی که کُرش
مینه سربوزی یِ چَو ویده وِ جَنگ رهده بیو
کورِنی که تی وِ رَت هی سا وِ افتو ایکنم
جورِ کوگی که دوبالش وَر فَشنگ رهده بیو
یادِ بُرگا تیزِ تو هی وَرکلاشنِن ای دلِ
وَرِ پنگِ تیزه هاشو دل وِ چنگ رهده بیو
عمرِ مو ره شو تمامه کی دِرایی چی زِلِ
بسکه سر کونه نیشتم تی مو لَنگ رهده بیو.
(۴)
هرکی که تونه دی وِ رَهِ پا ایزنه
اِز کو شِوِری بووِ وِ صحرا ایزنه
ار که تیه کالِته بنن می دل او:
سی دل تیه کالت دل وِ دریا ایزنه.
(۵)
جوری که تیات رهدِنه وِ مین خینم
شو تا دَمه صُو غیره تیات ایبینم
هرچی که بگم اِز تَوه عشقت کمه:
خسرو مونم زی برس ای شیرینم.
(۶)
یه آزادی گری اِز قومه وندم
ز تووه خان طلا و خانِ زندم
نشون دارم ز شیرون بختیاری:
به نومه لر همه جا سر بلندم.
(۷)
روزی وِ خوم ای بالیم مو برده شیرم
امرو ز بخده رَشه خوم دل گیرم
داستانه بخد دور بید، یارم نووید:
گل گل رَم ای کردن ز هنر شمشیرم.
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)
۳.۴k
۰۲ اسفند ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.