کلام کتاب خدا ....
- علاقه ى افراطى به مال و فرزند، انسان را به خیانت مى كشد. «لا تخونوا... و اعلموا...» و حتّى گاهى موجب دست برداشتن از اصول انسانى و دینى (امانت و اداى امانت) مى شود. (با توجّه به شأن نزول آیه قبل)
- مال و فرزند مى توانند دو دام فریبنده باشند. «انّما اموالكم و اولادكم فتنة»
- توجّه به پاداش بزرگ الهى، از اسباب دل كندن از دنیا و ترك خیانت است. «اَنّ اللّه عنده أجر عظیم»
- مال وفرزند با تمام جاذبه هایى كه دارند، در مقایسه با الطاف وپاداش هاى الهى ناچیز هستند. (در برابر «اموالكم و اولادكم»، عبارت «اجر عظیم» آمده است) (496)
-----
496) اكنون كه این سطرها را مى نویسم، شب عاشوراى حسینى است كه امام حسین علیه السلام همه چیز خود را در یك روز با خدا معامله كرد و داغ هایى دید كه هر یك به تنهایى كافى است تا انسانى را از پا در آورد، ولى آنچه امام را در برابر تمام حوادث استوار كرد این بود كه آنها را در برابر خداوند ناچیز دید. حتّى وقتى كودك شش ماهه اش را در برابرش شهید كردند، فرمود: همین كه خداوند ناظر بر این صحنه است، مرا كافى است. وحضرت زینب علیها السلام عصر عاشورا كه بدن قطعه قطعه شده برادرش امام حسین علیه السلام را دید فرمود: خداوندا! این قلیل را از ما قبول كن. و در مجلس یزید نیز فرمود: آنچه در كربلا دیدم، جز جمیل و زیبایى از خداوند چیزى نبود. آرى، با ایمان به كم بودن و عارضى بودن دنیا و ایمان به بزرگى و اجر عظیم نزد خداوند، مى توان با سخت ترین حوادث مقابله كرد
محور بسیارى از لغزش هاى انسان و ریشه ى بسیارى از گناهان از قبیل: معاملات حرام، احتكار، دروغ، كم فروشى، ترك انفاق، ندادن خمس وزكات، حرص و كارشكنى و سوگندهاى دروغ و تضییع حقوق مردم، گریز از میدان جنگ، ترك هجرت و جهاد و...، علاقه به مال و فرزند است. پس اینها عامل امتحان و لغزشند، آن گونه كه ابولبابه را (آیه قبل) به لغزش كشید و براى حفظ مال و فرزندان خود، به همكارى با دشمن وادار كرد.
كسانى كه از مدینه به ابوسفیان خبر دادند كه مسلمانان براى تصاحب كاروان تجارتى آنان نیرو بسیج كرده اند، از مهاجرانى بودند كه در مكّه مال و فرزندى داشتند. (489)
قرآن با تعبیرات مختلفى به فتنه بودن مال و فرزند و دل نبستن به آنها و امكان انحراف به واسطه ى آنها هشدار داده است، از جمله:
الف: امكان شركت شیطان در مال و فرزند انسان. «شاركهم فى الاموال و الاولاد» (490)
ب: افزون خواهى در مال و فرزند و آثار منفى آن. «تكاثر فى الاموال و الاولاد» (491)
ج: بازدارندگى فرزند و مال از یاد خدا. «لا تلهكم أموالكم و لا أولادكم عن ذكر اللّه» (492)
د: نجات بخش نبودن اموال و اولاد در قیامت. «لن تغنى عنهم أموالهم و لا أولادهم» (493)
- مال و فرزند مى توانند دو دام فریبنده باشند. «انّما اموالكم و اولادكم فتنة»
- توجّه به پاداش بزرگ الهى، از اسباب دل كندن از دنیا و ترك خیانت است. «اَنّ اللّه عنده أجر عظیم»
- مال وفرزند با تمام جاذبه هایى كه دارند، در مقایسه با الطاف وپاداش هاى الهى ناچیز هستند. (در برابر «اموالكم و اولادكم»، عبارت «اجر عظیم» آمده است) (496)
-----
496) اكنون كه این سطرها را مى نویسم، شب عاشوراى حسینى است كه امام حسین علیه السلام همه چیز خود را در یك روز با خدا معامله كرد و داغ هایى دید كه هر یك به تنهایى كافى است تا انسانى را از پا در آورد، ولى آنچه امام را در برابر تمام حوادث استوار كرد این بود كه آنها را در برابر خداوند ناچیز دید. حتّى وقتى كودك شش ماهه اش را در برابرش شهید كردند، فرمود: همین كه خداوند ناظر بر این صحنه است، مرا كافى است. وحضرت زینب علیها السلام عصر عاشورا كه بدن قطعه قطعه شده برادرش امام حسین علیه السلام را دید فرمود: خداوندا! این قلیل را از ما قبول كن. و در مجلس یزید نیز فرمود: آنچه در كربلا دیدم، جز جمیل و زیبایى از خداوند چیزى نبود. آرى، با ایمان به كم بودن و عارضى بودن دنیا و ایمان به بزرگى و اجر عظیم نزد خداوند، مى توان با سخت ترین حوادث مقابله كرد
محور بسیارى از لغزش هاى انسان و ریشه ى بسیارى از گناهان از قبیل: معاملات حرام، احتكار، دروغ، كم فروشى، ترك انفاق، ندادن خمس وزكات، حرص و كارشكنى و سوگندهاى دروغ و تضییع حقوق مردم، گریز از میدان جنگ، ترك هجرت و جهاد و...، علاقه به مال و فرزند است. پس اینها عامل امتحان و لغزشند، آن گونه كه ابولبابه را (آیه قبل) به لغزش كشید و براى حفظ مال و فرزندان خود، به همكارى با دشمن وادار كرد.
كسانى كه از مدینه به ابوسفیان خبر دادند كه مسلمانان براى تصاحب كاروان تجارتى آنان نیرو بسیج كرده اند، از مهاجرانى بودند كه در مكّه مال و فرزندى داشتند. (489)
قرآن با تعبیرات مختلفى به فتنه بودن مال و فرزند و دل نبستن به آنها و امكان انحراف به واسطه ى آنها هشدار داده است، از جمله:
الف: امكان شركت شیطان در مال و فرزند انسان. «شاركهم فى الاموال و الاولاد» (490)
ب: افزون خواهى در مال و فرزند و آثار منفى آن. «تكاثر فى الاموال و الاولاد» (491)
ج: بازدارندگى فرزند و مال از یاد خدا. «لا تلهكم أموالكم و لا أولادكم عن ذكر اللّه» (492)
د: نجات بخش نبودن اموال و اولاد در قیامت. «لن تغنى عنهم أموالهم و لا أولادهم» (493)
- ۸۲۸
- ۱۶ تیر ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط