تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره قمر
آیات 12 تا 16
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُوناً فَالْتَقَى الْمٰاءُ عَلىٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ (١٢)
و زمين را به [جوشيدن] چشمه هايى [پر آب] شكافتيم؛ پس آبِ آسمان و زمين براى كارى كه مقدّر شده بود به هم پيوستند،
وَ حَمَلْنٰاهُ عَلىٰ ذٰاتِ أَلْوٰاحٍ وَ دُسُرٍ (١٣)
و او را بر كشتى كه داراى تخته ها و ميخ ها بود سوار كرديم،
تَجْرِي بِأَعْيُنِنٰا جَزٰاءً لِمَنْ كٰانَ كُفِرَ (١٤)
كه زير نظر ما روان بود [و اين] پاداشى بود براى كسى كه مورد تكذيب قرار گرفته بود
وَ لَقَدْ تَرَكْنٰاهٰا آيَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (١٥)
و بى ترديد آن سرگذشت را [براى آيندگان] مايۀ پند و عبرت باقى گذاشتيم، پس آيا پند گيرنده اى هست ؟
فَكَيْفَ كٰانَ عَذٰابِي وَ نُذُرِ (١٦)
پس عذاب و هشدارهايم چگونه بود؟
نکته ها:
«دُسُر» جمع «دسار» به معناى ميخ است و «نُذُر» جمع «نذير» است، ولى در اين گونه موارد به معناى هشدار است، نه هشدار دهنده.(5)
كشتى نوح داراى خصوصياتى بود از جمله:
الف) ساخت آن به فرمان الهى بود. «اصنع الفلك»
ب) سازنده ى آن پيامبر خدا بود.
ج) محل ساخت كشتى، در بيابان خشك و دور از دريا و به گفته ى روايات، مسجد كوفه بود كه اين، تمسخر كافران را به دنبال داشت.
د) از تمام نژادهاى حيوان نر و ماده در آن سوار شدند.
ه) حركت آن زير نظر خدا بود. «تجرى باعيننا»
و) موج هايى به اندازه ى كوه ها در مسيرش بود. «فى موج كالجبال»(6)
ز) تمام مؤمنان زمين بر آن سوار شدند.
ح) تنها وسيله ى امن و نجات بود.
با همه اين خصوصياتى كه براى كشتى نوح بيان شده است، خداوند به جاى كلمه «سفينه» و كشتى مى فرمايد: «الواح و دُسر» يعنى يك مشت تخته و ميخ. شايد اين كوچك نمايى به خاطر آن است كه نجات نوح منسوب به اراده او باشد، نه عظمت كشتى.
در آيه 15، تخته و ميخ كه وسيله نجات پيامبرى بوده است، به عنوان آيه ى الهى معرّفى شده است، آيا قبور كسانى كه خود سبب نجات بوده اند، آيه الهى نيست؟ «ذات الواح و دسر... تركناها آية...»
-----
5) لسان العرب.
6) هود، 42.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره قمر
آیات 12 تا 16
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُوناً فَالْتَقَى الْمٰاءُ عَلىٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ (١٢)
و زمين را به [جوشيدن] چشمه هايى [پر آب] شكافتيم؛ پس آبِ آسمان و زمين براى كارى كه مقدّر شده بود به هم پيوستند،
وَ حَمَلْنٰاهُ عَلىٰ ذٰاتِ أَلْوٰاحٍ وَ دُسُرٍ (١٣)
و او را بر كشتى كه داراى تخته ها و ميخ ها بود سوار كرديم،
تَجْرِي بِأَعْيُنِنٰا جَزٰاءً لِمَنْ كٰانَ كُفِرَ (١٤)
كه زير نظر ما روان بود [و اين] پاداشى بود براى كسى كه مورد تكذيب قرار گرفته بود
وَ لَقَدْ تَرَكْنٰاهٰا آيَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (١٥)
و بى ترديد آن سرگذشت را [براى آيندگان] مايۀ پند و عبرت باقى گذاشتيم، پس آيا پند گيرنده اى هست ؟
فَكَيْفَ كٰانَ عَذٰابِي وَ نُذُرِ (١٦)
پس عذاب و هشدارهايم چگونه بود؟
نکته ها:
«دُسُر» جمع «دسار» به معناى ميخ است و «نُذُر» جمع «نذير» است، ولى در اين گونه موارد به معناى هشدار است، نه هشدار دهنده.(5)
كشتى نوح داراى خصوصياتى بود از جمله:
الف) ساخت آن به فرمان الهى بود. «اصنع الفلك»
ب) سازنده ى آن پيامبر خدا بود.
ج) محل ساخت كشتى، در بيابان خشك و دور از دريا و به گفته ى روايات، مسجد كوفه بود كه اين، تمسخر كافران را به دنبال داشت.
د) از تمام نژادهاى حيوان نر و ماده در آن سوار شدند.
ه) حركت آن زير نظر خدا بود. «تجرى باعيننا»
و) موج هايى به اندازه ى كوه ها در مسيرش بود. «فى موج كالجبال»(6)
ز) تمام مؤمنان زمين بر آن سوار شدند.
ح) تنها وسيله ى امن و نجات بود.
با همه اين خصوصياتى كه براى كشتى نوح بيان شده است، خداوند به جاى كلمه «سفينه» و كشتى مى فرمايد: «الواح و دُسر» يعنى يك مشت تخته و ميخ. شايد اين كوچك نمايى به خاطر آن است كه نجات نوح منسوب به اراده او باشد، نه عظمت كشتى.
در آيه 15، تخته و ميخ كه وسيله نجات پيامبرى بوده است، به عنوان آيه ى الهى معرّفى شده است، آيا قبور كسانى كه خود سبب نجات بوده اند، آيه الهى نيست؟ «ذات الواح و دسر... تركناها آية...»
-----
5) لسان العرب.
6) هود، 42.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
- ۶۸۲
- ۲۰ اسفند ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط