آراس:

آراس:
به اونیکه قراره بعد من داشته باشدت حسودیم میشه

این منم که نامه مینویسم و نشانی تو را ندارم به شب تیره ای که تو در انی چگونه راهی بیابم؟

شاید برای تو چیز مهمی نبود اما ان قلب من بود

نمیدانی چقدر ارزو دارم یکبار با ان چشم هایت به خاطر من به من نگاه کنی

متشکرم از همه کسایی که دوستشان ندارم قلبم را به درد نمی اورند برایشان نامه های بلند نمی نویسم خواب های اشفته نمی کنند پریشان چشم بهراه شان نمیمانم فال شان را در مجله ها نمیخوانم شماره شان را نمیگیرم به انها فکر نمیکنم بسیار از انها متشکرم زندگی ام را زیرو رو نمیکنند

حسی که گفتم شاید با کمی قدم زدن بگذرد مرا وسط خیابان به گریه انداخت
#واقعیت#فاقد_محبت