واژه واژه درد می بارد به رویِ دفترم

واژه واژه درد می بارد به رویِ دفترم
حال من از بد گذشته از همیشه بدترم

هی شما گفتی که بهترمیشود احوال من
خسته ام از زندگی و زخمهای پیکرم

دست در دست رقیبِ نانجیبم داده ای
باز هم تکرار آن پشت و حریفِ خنجرم

در کنارش دیده ام لبخند نازی میزنی
غافل از آهِ منیِ و این دو چشمان تَرم

آسمان در باورم پیوند دارد با زمین
آتشی افکنده ای در سینه و بال و پرم

سوختم, پرپر زدم, بیهوده جان را باختم
بعد از این راحت نمیخوابم درون بسترم

بازهم با چَشمِ زیبایت به دل زخمی بزن
من تمام زخمهایت را به جانم میخرم...