حسرت چنگ میزند به جانم ، رمضان به نیمه رسید و من نشسته ام

حسرت چنگ میزند به جانم ، رمضان به نیمه رسید و من نشسته ام بر سجاده ای که هنوز تشنه ی تشنه است...

نه سرمستی سحر به جانم رسوخ کرده و نه بوسه های دم افطارت
حسرت چنگ انداخته بود و قلب مرا میخراشید تا اینکه رمضان الکریم تمام کرامتش را یکجا رو کرد.

قدمهای متولد ماه نور عجیب حسرت شکن است ، یادت می آورد ستون محکمی در نیمه این ماه کاشته اند که میتوانی با تمام سنگینی کوله بارت به آن تکیه کنی و خستگی یکساله ات را به در کنی...

یادت می آورد تو کریم شده ای تا دیگر هیچ سجاده ای تشنه نماند.

این سحر آمده ام پشت تو پنهان شوم و با وساطت تو روی سجاده ی بی بارانم زانو بزنم

حسن جاااااان

آمده‌ام قلبِ بیچاره ام را
به گوشه‌ی قنداقه ات ، دخیل ببندم
تا سپیدِ سپید...
تا سبکِ سبک...
تا خودِ خـدا بال بزند

سلام #متولد_ماه_نور