یه خیابونهایی برای رد نشدنه

یه خیابون‌هایی برای رد نشدنه...
نباید ازش رفت
نباید ازش اومد
این خیابونا روزی پر از صدا بودن
اما الان پر از خاطره‌های دردناکن
پر از نفس تنگی‌ان
انگار محکوم به اعدام شده
بدون مدرک،بدون حکم
خیابون رو میگم...
انگار روزای آخرش رو میگذرونه
همون زندانی‌ای که همه از روزای اوجش حرف میزنن
همه ته حرفاشون میگن حیف عاقبت به خیر نشد
آره راست میگن...
قرار بود این خیابون، روزی خاطر مشترک ما باشه
اما حالا، جز درد، چیز دیگه‌ای به همراه نداره