وقتی دلت شکسته باشد، تنها و بی هدف

وقتی دلت شکسته باشد، تنها و بی هدف 

 پرسه می زنی در عالم خیال

گذشته ها را مرور میکنی

باور شکستت را پس میزنی

پرخاشگر میشوی ، دگر آزاری میکنی

افسرده می شوی و اطرافیان تک تک میروند

تو می مانی و یک زخم عمیق و لب هایی دوخته

دور خودت حصار می کشی

افسوس می خوری، دردهایت کش می آیند

این حس لعنتی از مرگ بدتره وقتی خواب را برچشمانت تحریم میکند

دل می کنی از این، دل می بُری از اون

از بود و نبود

 تنها یکنفر [ خاص ] میتواند مرهمت باشد اگر نوش داروی بعد مرگ سهراب نشود ...