دلم تنگ است از این دنیا

دلم تنگ است از این دنیا...
چرایش را نمیدانم!

من این شعر غم افزا را...
شبی صدبار میخوانم

چه میخواهم از این دنیا...
از این دنیای افسونگر

قسم به پاکی اشکم...
جوابم را نمیدانم!

بهار زندگانی را...
چندین بار بوییدم...

کنون با غصه میگویم
خداوندا پشیمانم...

دلم تنگ است از این دنیا...
چرایش را نمیدانم.