قبول!

قبول!
من خودخواه ترین دختر روی زمینم!
من که می دانم ته ته دلت به غرور من حق می دهی!
عزیزم به من حق بده برای انتخاب مرد زندگی ام اینقدر دقیق و حساس باشم!
حق بده که با یک نگاه از راه به در نشوم...
حق بده تا کسی از راه رسیده دست و پای دلم شُل نشود...
من که می دانم تو خودت خوب می دانی کسی که زود بدست آید
زودتر هم از دست می رود...
حق بده دلم بخواهد از عمق وجودت برای به دست آوردنم مایه بگذاری...
بی جا نیست اگر بخواهم با دنیا بجنگی برای تصاحب من!
می دانی عزیزم ما زن ها غالبا عاشق مردهای سرسخت می شویم...
سرسخت در عشق...
کسی که می جنگد تا علایقش را در آغوش بکشد...
ما از دیدن این سرسختی به وجد می آییم!
ته دلمان قند آب می شود وقتی می بینیم مردی برای داشتنمان دنیا را به هم می ریزد...
باید با ما زیسته باشی تا ما را بشناسی...
اگر از من بپرسی می گویم برای رسیدن به من راه زیادی را در پیش داری!

می دانی...
دختر است و غرورش...!