میروم تا در میخانه کمی مست کنم

میروم تا در میخانه کمی مست کنم
جرعه بالا بزنم آنچه نبایست کنم

بی خیال همه کس باشم و دریا باشم
دائم الخمرترین آدم دنیا باشم ......

آنقدر مست که اندوه جهانم برود
استکان روی لبم باشد و جانم برود

برود هر که دلش خواست شکایت بکند
"شهر باید به من و مستی ام عادت بکند