ﮔﺎﻫﯽ ﭼﻪ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻩ ، ﺩﻟﺖ ﭘﯿﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﮔﺎﻫﯽ ﭼﻪ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻩ ، ﺩﻟﺖ ﭘﯿﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻣﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺯﻭﺩ ﺩﯾﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺭﻏﻢ ﺗﺸﻨﮕﯽ ﻋﺸﻖ ، ﻋﺎﻗﺒﺖ
ﺑﺎ ﺣﺴﺮﺗﯽ ﻓﻘﻂ ، ﻋﻄﺸﺖ ﺳﯿﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻭ ﭼﺸﻢ ﮐﻪ ﺭﺍﻣﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺑﯽ ﺭﺣﻢ ﭼﻮﻥ ﮐﻤﺎﻥ ﮐﻤﺎﻧﮕﯿﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻝ ﭘﺮﻭﺭﺍﻧﺪﯾﺶ
ﺧﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﺕ ﭼﻪ ﻧﻔﺲ ﮔﯿﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﮔﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ ﺑﻐﻞ ﺳﺎﺯﯾﺶ ﺑﻪ ﻣﻬﺮ
ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺮﺍﺏ ﺍﻭﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﮔﺎﻫﯽ ﻧﯿﺎﯾﺸﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻬﺮ ﻭﺻﻞ ﺑﻮﺩ
ﭼﻮﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﻗﺴﻤﺘﺖ ، ﺑﻪ ﺩﻟﺖ ﺗﯿﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﮔﺎﻫﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﺎﺭﺵ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﺩﻟﺮﺑﺎ ﺳﺖ
ﺑﺎ ﭼﺘﺮ ﺗﮏ ﺳﻮﺍﺭﻩ ﭼﻪ ﺩﻟﮕﯿﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﮔﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺿﺮﺏ ﻭ ﺟﻤﻊ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﺪ
ﻣﻦ ﮐﻢ ﺷﻮﻡ ﺯ ﯾﺎﺭ ، ﭼﻪ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺴﯿﺮ ﻋﺸﻖ ، ﺯ ﭘﯿﮑﺎﺭ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺩﻝ
ﺍﺯ ﺗﯿﺰﯼ ﻭ ﺧﻄﺮ ، ﭼﻮ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﮔﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﺖ ﻧﺪﻫﺪ ﭘﺎﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﺩﻝ
ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺩﯾﺪ ، ﭼﻪ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ . . .